Είδα το Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας στο θέατρο Αλκμήνη

Το Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας είναι μία παράσταση που άργησα να δω και μετάνιωσα γι’αυτό, αλλά έστω και τώρα οφείλω να σας ενημερώσω ότι δεν πρέπει να την χάσετε.

Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων, αγωνίας και κάρματος. Εξαιρετικοί και οι τρεις ηθοποιοί της παράστασης, ερμήνευσαν με πάθος και βίωσαν στο έπακρον τους ρόλους τους. Ο καθένας ηθοποιός ήταν μία μοίρα (ένα κάρμα) και όλοι μαζί έπλεκαν μία ιστορία ενός δράματος. Η Ρηνούλα που έγινε Ρόζα… Η Μαρία που έγινε Ελβίρα… Και ο Δημήτρης…Είναι πολύ σημαντικό σε μια παράσταση να περιμένεις με αγωνία την συνέχεια.. Πολλές φορές -εμείς οι θεατές ξέραμε περισσότερα γιατί βλέπαμε και τις δύο όψεις- αισθάνθηκα την αγωνία της αποκάλυψης. Το Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας είναι ένα γαϊτανάκι με ανάμεικτα συναισθήματα.

Φωτογραφίες από την παραστάση και μετά το τέλος της παράστασης

Η  απόλυτη πρωταγωνίστρια της ιστορίας Δανάη Καλοπήτα ήταν υπέροχη στον ρόλο της Μαντάμ Ρόζας, σαρωτική και κυρίαρχη πάνω στη σκηνή. Σκιαγράφησε έναν χαρακτήρα ατίθασο αλλά και σκληρό που δεν ήθελε να παρακάμψει τον σκοπό του. Ζούσε τα πάθη της αλλά ο έρωτας τής χτύπησε την πόρτα.

Ο νέος και πολλά υποσχόμενος ηθοποιός Πάνος Γεωργουλής ερμήνευσε τον Δημήτρη, έναν νέο με παραβατική συμπεριφορά αλλά κατά βάθος συναισθηματικό και ευάλωτο. Ερμήνευσε με μπρίο, αμεσότητα και ευαισθησία.

Η ταλαντούχα νέα ηθοποιός Ελένη Μαρμάρου υποδύεται την Μαρία, ένα παιδί αλλά και μία νεαρή κοπέλα (λίγα χρόνια αργότερα) χωρίς ταυτότητα. Η δύναμή της ήταν η εκδίκηση.

Η θεατρική διασκευή του Κώστα Παπαπέτρου από το βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά ήταν εξαιρετική και η σκηνοθεσία του έμπειρου Αλέξανδρου Λιακόπουλου ήταν άμεση αναδεικνύοντας το έργο και αποδίδοντας τη δραματικότητά του στον βαθμό που έπρεπε χωρίς να κουράζει τον θεατή.

Τέλος, ειδική μνεία αξίζει για το ευφάνταστο σκηνικό του Γιώργη Κοντοπόδη.