Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επικοινώνησε σήμερα με τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στο πλαίσιο της ενημέρωσης των πολιτικών αρχηγών, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν.
Ο Δ. Κουτσούμπας ζήτησε διευκρινίσεις από τον πρωθυπουργό, καθώς είναι μεγάλη η ανησυχία στον ελληνικό λαό για τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πολύ περισσότερο που αυτές οι σχέσεις -εξαιτίας και του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και του ανταγωνισμού με τη Ρωσία- διαμορφώνονται με βάση το στόχο για τη συνοχή στη Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ, αλλά και με βάση τους ενεργειακούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, στους οποίους εμπλέκονται οι δύο χώρες.
Αυτό το πλαίσιο διαχρονικά ενισχύει τις διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης και τροφοδοτεί ένα «παζάρι» για διευθετήσεις μεταξύ των δύο ΝΑΤΟικών «εταίρων», σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στα ευρωατλαντικά σχέδια -και μάλιστα με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία σε εξέλιξη- όχι μόνο δεν συνιστά «ασπίδα» έναντι του τουρκικού «αναθεωρητισμού», αλλά μπορεί να εμπλέξει τη χώρα και τον λαό σε μεγάλους κινδύνους.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας κατήγγειλε στον πρωθυπουργό απαράδεκτα φαινόμενα αντικομμουνισμού, διαστρέβλωσης και παραποίησης των θέσεων του ΚΚΕ που εκπορεύονται από δυνάμεις και κύκλους της ΝΔ (π.χ. από τη ΔΑΠ στον χώρο της νεολαίας), με αφορμή τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά γενικεύοντας και για όλη την ιστορική του διαδρομή.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας ευχήθηκε στον πρωθυπουργό περαστικά και ταχεία ανάρρωση από τον κορονοϊό.
Το γραφείο τύπου του ΚΚΕ είχε κάνει ανακοίνωση τις 14/3
Αν το «κύριο πιάτο» της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν είναι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και η συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, τότε είναι πολύ πιθανό το «επιδόρπιο» να αφορά τα σχέδια συνεκμετάλλευσηςμε αμερικανοΝΑΤΟΪκή εποπτεία, που προωθούνται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και του Κυπριακού, ανεξάρτητα από το πότε και το πως αυτά θα «σερβιριστούν».
Άλλωστε, τόσο το «μενού» όσο και ο τρόπος που κλείστηκε η συγκεκριμένη συνάντηση – προφανώς με ευρωατλαντική παρέμβαση – παραπέμπουν σε ένα «παζάρι» με την τουρκική ηγεσία, προκειμένου να αποσπαστεί από τη ρωσική επιρροή και να διασφαλιστεί η «συνεργασία» δύο ΝΑΤΟϊκών κρατών σε συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων.
Αυτή είναι η μοναδική «χρησιμότητα» της συνάντησης, η οποία όχι μόνο δεν αμβλύνει, αλλά στην πορεία του χρόνου θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη στις διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης, καταρρίπτοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία δήθεν θωρακίζει τη χώρα έναντι του «τουρκικού αναθεωρητισμού».