Από την αρχή της ιστορίας ο άνθρωπος αισθάνθηκε την ανάγκη να θέσει κανόνες και όρια στη συμπεριφορά του και τους τρόπους του. Χωρίς αυτά θα ήταν αδύνατη η συμβίωση και η συγκρότηση σωστών και ομαλών κοινωνιών.
Η αρχαία ελληνική λογοτεχνία, σε όλες τις ιστορικές περιόδους της, βρίθει από άμεσες ή έμμεσες οδηγίες καλής συμπεριφοράς. Όσοι έχουν διαβάσει ομηρικά έπη, τραγωδίες, φιλοσοφικά έργα αναφέρεται ο εκάστοτε κοινωνικά αποδεκτός κώδικας συμπεριφοράς.
Συναντάμε επίσης εκτενείς αναφορές και στην αρχαία ρωμαϊκή λογοτεχνία. Συνεχίζεται η παράδοση στην βυζαντινή λογοτεχνία.
Η λέξη savoir-vivre όμως πρωτοεμφανίζεται το 1671 στο εγχειρίδιο του Αντουάν ντε Κουρτέν «Νέος οδηγός του πολιτισμού που χρησιμοποιείται
στη Γαλλία μεταξύ των τίμιων ανθρώπων». Ο Γάλλος συγγραφέας γίνεται διεισδυτικός και δίνει πλέον συμβουλές για πρακτικά θέματα.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το 1747 ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον συγγράφει έναν αξιομνημόνευτο οδηγό, το οποίο τιτλοφορεί κανόνες
πολιτισμού. Το 1789 η Γαλλική Επανάσταση ανατρέπει το κοινωνικό μοντέλο που είχε ως πρότυπο την Αυλή την απόλυτης μοναρχίας.
Στην Ελλάδα σταθμό αποτελεί την δεκαετία του 1960 η έκδοση του βιβλίου της Ελένης Χαλκούση «Σαβουάρ Βίβρ», έκδοση η οποία
καταγράφει με γλαφυρό τρόπο την ελληνική πραγματικότητα.
Δημοσιογράφος και ηθοποιός στο επάγγελμα καταφέρνει να διεισδύσει στα περισσότερα ελληνικά σπίτια και να μεταδώσει με χιούμορ και
πνεύμα ότι οι κακοί τρόποι δεν ήταν και δεν είναι ποτέ της μόδας.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται αρκετές εκδοτικές προσπάθειες, διεθνώς αλλά και στην χώρα μας, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού. Οι έως τώρα εκδόσεις στην Ελλάδα περιορίζονται είτε σε ανατυπώσεις παλαιοτέρων βιβλίων, είτε σε μεταφράσεις ξένων έργων.
Εμείς απλά θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι οι καλοί τρόποι είναι πάντα της μόδας.
11.9.2022
