Γράφει η συγγραφέας Χριστίνα Φούσκα
Η μάνα μου είχε ένα κουτί με δακτυλήθρες.
Τις φόραγα στα δάκτυλα και κουνούσα τα χέρια μου πέρα-δώθε,
ίδια η θεά Κάλι. Άφηνα απέξω μόνο τον δείκτη, για να δείχνω στον ήλιο πώς ράβονται τα παιδικά όνειρα.
Κοίτα μαμά! Έχω ένα όνειρο που λέγεται “ανθισμένη τριανταφυλλιά”! στέκω πάνω στ’ αγκάθια της κι όμως κανένα δεν μπορεί να με τσιμπήσει!
Κοίτα κι εδώ μαμά! Έχω κι ένα όνειρο που το λένε “κεντημένη φορεσιά”! την ακουμπώ και τίποτα δεν με βελονιάζει!
Μπορώ να ράψω κι άλλα όνειρα! Πολλά όνειρα! Κοίτα μαμά!
Οι δακτυλήθρες τα βράδια στήνανε χορό.
Ανέβαιναν πάνω στο κεφάλι μου σαν μικρά κυπελάκια
και γκλιν-γκλον, ηχούσαν όμορφα ραμμένα όνειρα.
Μέχρι που κάποια μέρα οι δακτυλήθρες χάθηκαν.
Τα όνειρα άρχισαν να με κεντούν σταυροβελονιά, ψαράκι, κομπλέ.
Ρούφαγα το αίμα από τα δάκτυλα κι ύστερα το έφτυνα.
Σαν δηλητήριο οχιάς. Ίσια πάνω στα παιδικά όνειρα.
Μόνο ο δείκτης παρέμενε αλώβητος,τεντωμένος, να δείχνει πέρα και μακριά.
Τώρα η άκρη του σκλήρυνε.
Τώρα οι βελονιές κτυπούν πάνω του κι εκτοξεύονται στον αέρα.
Γαζώνει όνειρα και στεριώνει κόμπους στο πι και φι.
Τώρα η θεά Κάλι έγινε μια σωστή κεντήστρα.
Τώρα οι δακτυλήθρες της στέκουν παραταγμένες, αχρείαστες πάνω στο ράφι,
κοιτούν τα όνειρα και χασμουριούνται, νωρίς τα απογεύματα.
—————————————————————————————–
Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Χριστίνας Φούσκα μόλις κυκλοφόρησε “Η γάτα του κυρίου Που” από τις εκδόσεις ΑΩ.
“Η γάτα του κυρίου Που” θα είναι στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 16-19 Μαΐου, στο περίπτερο 13/Stand 120, όπως και άλλα υπέροχα βιβλία των εκδόσεων ΑΩ.
