Κριτική της θεατρικής παράστασης “Παιχνίδια στη σοφίτα”

Στο ατμοσφαιρικό θέατρο “Χυτήριο” απόλαυσα τα “Παιχνίδια στη Σοφίτα”, μία παράσταση που αναπαριστά την ιστορία μιας οικογένειας, όπου το συναίσθημα δίνει την θέση του στην εξάρτηση. Δύο ενήλικες αδερφές ζουν και ονειρεύονται μέσα από τον αδερφό τους. Όταν ο αδερφός φαινομενικά ανεξαρτητοποιείται, αφού παντρεύεται μια ασταθή ευαίσθητη γυναίκα (με την περίεργη βοήθεια της μητέρας της) και αποκτά με ένα παράξενο τρόπο χρήματα, οι αδερφές χάνουν το ρόλο τους κι εκεί φαίνεται η γύμνια της ζωής τους. Έναν αδερφό που τον ήθελαν μόνο για τον εαυτό τους, πολύ καλά συγκαλυμμένα πίσω από την βοήθεια και το αμέριστο ενδιαφέρον χωρίς όρους και χωρίς προσωπική ζωή. Διακρίνουμε μέσα από την παράσταση κι άλλες τέτοιου είδους σχέσεις ανθρώπων στην αληθινή ζωή. Ο αυτοσκοπός δεν είναι να πετάξει ο αγαπημένος/νη με τα δικά του φτερά αλλά να εξαρτάται από μας. Η παράσταση ξεκινά με τα δήθεν όνειρα και καταλήγει στην αλήθεια και στην συνέχεια στην απογοήτευση αμφότερων των αδερφών.

Ένα καταπληκτικό θεατρικό έργο με τεράστιου βεληνεκούς ηθοποιούς, η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα μελαγχολικό φόντο μιας οικογενειακής εστίας που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα από το παρελθόν. Η μετάφραση και η σκηνοθεσία είναι του Αλέξανδρου Κοέν. Τα Παιχνίδια στην σοφίτα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τον υπέροχο αυτό team τον ηθοποιών. Η συγγραφέας Λίλλιαν Χέλλμαν είναι Αμερικανίδα, τα “Παιχνίδια στην σοφίτα ανέβηκαν για πρώτη φορά το 1960 ένα διαχρονικό έργο και έχει πάρει το βραβείο New York Drama Critics Award για το καλύτερο έργο της περιόδου 1959-60.

Πρωταγωνιστές (με αλφαβητική σειρά): Μαριάννα Κιμούλη, Γεωργία Μαυρογεώργη, Θεοδώρα Σιάρκου, Τζούλη Σούμα, Σόλων Τσούνης.

Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ Φωτισμός: Κατερίνα Μαραγκουδάκη Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίαννα Μαργιόλη Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης Καλλιτεχνική επιμέλεια φωτογραφιών: Μάριαμ Νίκου Παραγωγή: Βάσια Παναγοπούλου. Επικοινωνία- προβολή: Νταίζη Λεμπέση.