Η θλιβερότερη στιγμή στην ζωή μας δεν είναι όταν φεύγουμε από τούτον εδώ τον κόσμο.
Όχι, η πραγματική δυστυχία που μας περιβάλλει έρχεται τις στιγμές που δεν ζούμε, απλά περιφερόμαστε άσκοπα και η παραίσθηση που μας αφήνει αυτή η κατάσταση στην ουσία είναι ένας αργός και βασανιστικός θάνατος. Προσωπικά έμαθα ότι ο άνθρωπος ζει όταν μέσα του νιώθει και αισθάνεται.
Όταν έχει συναίσθημα όποιο και αν είναι αυτό.
Τα ασφαλή, μασημένα στερεότυπα εμένα προσωπικά με κουράζουν αφάνταστα.
Με οδηγούν σε δρόμους με τεράστιες ευθείες και δεν τις αντέχω τις ευθείες.
Μου αρέσουν οι στροφές που κρύβουν τρόμο και κίνδυνο.
Προσωπικά γοητεύομαι από ανηφόρες, κατηφόρες, επικίνδυνες στροφές ακόμα και αδιέξοδα.
Με γοητεύουν οι δρόμοι που ελλοχεύουν έναν κίνδυνο.
Αφανίζει την ύπαρξή μου η στασιμότητα προτιμώ τα μακρινά κουραστικά ταξίδια.
Με πονάει ολόκληρο το σώμα μου από τις κενές και τις άτοπες κουβέντες.
Έμαθα πλέον να ακούω επιλεκτικά.
Χρωστάω πολλά στον εαυτό μου για να μην τον ταξιδέψω, να μην τον φροντίσω, να μην τον εξελίξω με τον τρόπο που θέλω εγώ
Και δεν κάνω καμία προσπάθεια συμβιβασμού σε καθετί που με σπρώχνει στον αργό θάνατο.
Να είστε επιλεκτικοί.
Να βγαίνετε από τον λήθαργο της ανικανότητας και να ταξιδεύετε.
Αυτό θα λυτρώσει τις ψυχές σας πραγματικά.
27.8.2022
