Η οικογένειά του, οι σύντροφοί του, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και πλήθος κόσμου που τον αγάπησε για το έργο του και την προσφορά του στους λαϊκούς αγώνες, δίνουν το παρών στο αίθριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η αποχαιρετιστήρια τελετή ξεκίνησε με την φωνή του Κώστα Καζάκου να αφηγείται για την γνωριμία του με τον Νίκο Καββαδία και στη συνέχεια να απαγγέλλει το ποίημα του Καββαδία, «Mal du depart» (Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής…).
Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η αποχαιρετιστήρια ομιλία πραγματοποιήθηκε από την Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ξεκινώντας σημείωσε με συγκίνηση:
Σύντροφε Κώστα, για έναν άνθρωπο σαν εσένα, παρά τη φυσική ηλικία σου, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι φεύγεις πλήρης ημερών. Η ενεργή παρουσία σου στην καλλιτεχνική και κοινωνική ζωή, μέχρι την τελευταία στιγμή, δικαιολογεί να θεωρούμε το χαμό σου σαν κάτι απροσδόκητο.
Με βαθειά θλίψη, Κώστα, σε αποχαιρετά η ΚΕ, τα μέλη, οι φίλοι του Κόμματος, ο λαϊκός κόσμος που τον αγάπησες πολύ. Σε αποχαιρετάμε ως τον σπουδαίο κομμουνιστή καλλιτέχνη, τον αγαπημένο, τον πολύτιμο σύντροφό μας στα μικρά και τα μεγάλα, στα εύκολα και τα δύσκολα, στις χαρές και τις πίκρες της ζωής και του αγώνα. Αποχαιρετάμε, μα δεν θα ξεχάσουμε εσένα τον προικισμένο ηθοποιό, σκηνοθέτη και μεταφραστή θεατρικών έργων. Οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες δεν αισθανόμαστε μόνο μεγάλη λύπη, μας συντροφεύει και ένα είδος χαράς, ικανοποίησης, περηφάνιας γιατί επτά, παρά κάτι, δεκαετίες είχαμε την τύχη να είσαι ένας από εμάς, ένας μέσα στις εργατικές – λαϊκές μάζες, φωνάξαμε τα ίδια συνθήματα, παλέψαμε με τις ίδιες ιδέες, νοιώσαμε με τον ίδιο τρόπο τα λαϊκά βάσανα και τις ανάγκες, είχαμε τα ίδια οράματα και ιδανικά.
Τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε νέες μεγάλες στιγμές, θα έλθουν νέοι μεγάλοι αγώνες, σημαντικά γεγονότα, πάντα με ανηφόρες, αλλά και κάποια στιγμή και περιστασιακές κατηφόρες, τελικά η ιστορική κίνηση θα είναι προωθητική. Τότε θα σκεφτούμε, κρίμα που εσύ Κώστα λείπεις, όπως πολλές φορές το έχουμε πει για τους κομμουνιστές, τις κομμουνίστριες που έφυγαν από τη ζωή, θα λείπουν και κάποιοι άλλοι.
Η μακροχρόνια προσφορά της γενναιοψυχίας σου, της χαρισματικής προσωπικότητάς σου με το διεισδυτικό στοχασμό και την βαθιά συνείδηση της κοινωνικής αποστολής της Τέχνης δεν έληξε τη μέρα του θανάτου σου. Η προσφορά σου θα συνεχίσει για πολλά – πολλά χρόνια, θα επηρεάζεις, θα πείθεις, θα προβληματίζεις, θα προκαλείς δημιουργικό διάλογο, με το ίδιο σου το έργο, ανάμεσα σ’ αυτούς που θα γεννηθούν αύριο και πολύ μετά.
