Άρθρο Τέσσας Δουλκέρη για ΟΣΕ

Της Τέσσας Δουλκέρη, Καθηγήτριας Επικοινωνίας του Α.Π.Θ.-πρ.Δικηγόρου, Προέδρου της Εταιρείας Επικοινωνίας  και Δημοσιογράφων ,Τ.Α.Δ.

Τα θύματα του  μοιραίου σιδηροδρομικού δυστύχηματος  του Φεβρουαρίου 2023  άνοιξαν τον δρόμο για διάλογο,.ΚΑΙΡΟΣ για δράση και ο Σιδηρόδρομος  στην Ελλάδα  θα πρέπει  να βρει  την θέση που του ανήκει,  όπως σε όλο τον κόσμο. Η τραγωδία στα Τέμπη άνοιξε ένα διάλογο με τους υπεύθυνους, εργαζόμενους,συνδικαλιστές του  Σιδηροδρόμου,δημοσιογράφους,πολιτικούς,επιβάτες  αλλα και πολίτες σχετικά με την ασφάλεια ,οργάνωση-λειτουργία  των τρένων στην Ελλαδα και διεθνώς. Στατιστικά δεν  αμφισβητείται η ΑΣΦΑΛΕΙΑ που παρέχει το τρένο, η απόλαυση  του  ταξιδιού, η άνεση που προσφερει το τρένο είναι υποκειμενικό θέμα.Ανήκω όπως και πολλοί-ες αλλοι-άλλες που συναντώ στα ταξιδια μου  στην κατηγορία αυτών που είναι η πρώτη   μας  επιλογή για τις μετακινήσεις  μας  το τρένο. Επί πλεον εγώ είμαι κόρη σιδηροδρομικού, ο πατέρας  μου συνταξιοδοτήθηκε  [μετά από 35 χρονια ] από τον Ο.Σ.Ε.  ως εργοδηγός γραμμής στον Σταθμό της Θεσσαλονίκης  και Αντιπρόεδρος  του Συνδέσμου των εργαζομένων. Αλλα και  τα 26 χρόνια που δίδασκα στο Α.Π.Θ. και ζούσα  κυρίως  στη Αθήνα  χρησιμοποιούσα το τρένο σταθερά  κάθε βδομάδα  για τις μετακινήσεις μου. Επί πλέον τα τελευταια χρόνια υπογραμμίζεται ότι το τρένο είναι το πλέον οικολογικό μέσο  και γι αυτό τον λόγο θα πρέπει να αναβαθμισθεί.

Γνωρίζω λοιπόν από πρώτο χέρι [αν μου επιτρέπεται  η έκφραση] ότι η ΑΠΑΞΙΩΣΗ του Σιδηροδρόμου [Σ.Ε.Κ. και μετέπειτα Ο.Σ.Ε.]  ήταν  δεδομένη από την μεταπολεμική Ελλάδα,  από την δεκαετία του   ’50 [επί αειμνήστου Κων/νου Καραμανλή ]  και   από όλες τις μετέπειτα κυβερνήσεις,.Ας σημειώσουμε   ότι  και το ΤΡΑΜ της Θεσσαλονίκης δεκαετίας επίσης του ’ 50  επίσης καταργήθηκε  και η Θεσσαλονίκη  μέχρι σήμερα παραμένει  με ένα μέσο μαζικής  συγκοινωνίας. Δεν αξιοποιήθηκαν τα κονδύλια της Ε.Ε. , σπαταλήθηκαν  αλλού [διεξάγονται έρευνες]. Το δίκτυο της Μακεδονίας-Θεσσαλίας  αναπτύχθηκε  στοιχειωδώς, τα δε δίκτυα Θράκης και Πελοποννήσου  σχεδόν καθόλου. Τα παραδείγματα  επιβεβαιώνουν  την αδιαφορία των ιθυνόντων  βλ.η μετακινηση στη  Κομοτηνή  η Αλεξανδρούπολη  είναι πολύωρη  ή πιο  χαρακτηριστικά  η κατάργηση του  δικτύου στη Πελοπόννησο. Η δημιουργία του προαστικού δεν είναι λειτουργική γιατί, οι συνδέσεις των πόλεων με το τρένο είναι ανύπαρκτες και στον Ισθμό [βασικό κόμβο] δεν έχει  καν προβλεφθεί πέρασμα..Η οικονομική  κρίση  οδήγησε  ουσιαστικά  στην  πτώση αυτή.

Τα ΓΙΑΤΙ  ΠΟΛΛΆ. Βασικά  ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ τα Μικροσυμφεροντα τοπικών παραγόντων-πολιτευτών   οδήγησαν σ αυτή την απαξίωση; Η κακή επιλογή των στελεχών; Των διοικήσεων; Περιμένουμε τις απαντήσεις και τις λύσεις.

28 ης Φεβρ, ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ  για τον Σιδηρόδρομο. ;