Γράφει ο Μαργαρίτης – Μιχαήλ Μπαρμπαρόσος
Αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί αισθανόμαστε δυστυχισμένοι; Για ποιον λόγο μεγαλώνουμε και πονάμε από τις ενοχές και τη μετάνοια επειδή δεν έχουμε καταφέρει όσα ονειρευόμασταν; Τι μας κρατάει από το να ξεκλειδώσουμε τις πραγματικές δυνατότητες μας; Στο παρακάτω άρθρο εγώ, ένας μαθητής της Γ΄ γυμνασίου, γράφω για να σας προτείνω έναν τρόπο να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα αλλά και να απελευθερώσουμε την αλήθεια μας…
Πιστεύω λοιπόν σε ένα κάλεσμα, σε μία ιαχή πρόκλησης από το φάντασμα των δυνατοτήτων μας το οποίο θέλει να πάρει σώμα και μορφή από εσένα για εσένα. Το 80% των ανθρώπων στις μέρες μας δεν θέλει να το ακολουθήσει αυτό το κάλεσμα που πρόκειται να τους οδηγήσει πολύ ψηλά. Το 10% νομίζει ότι θέλει να το ακολουθήσει αλλά πιστεύει πως δεν διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα για να το κάνει. Το 9% των ανθρώπων ξέρουν ότι θέλουν και μπορούν, αλλά ποτέ δεν προσπαθούν (από αδιαφορία πολλές φορές).
Απομένει λοιπόν το 1% που μπορεί, θέλει, προσπαθεί, αγωνίζεται, χάνει, ξανα- προσπαθεί και ξανα-χάνει. Όμως παλεύει με όλη του την ψυχή γιατί ξέρει πως αξίζει τον κόπο. Το αποτέλεσμα ποιο είναι; … Τελικά να κερδίζει!
Είναι το μεγαλύτερο δώρο για έναν άνθρωπο. Το νερό για τον διψασμένο, το φαγητό για τον πεινασμένο, τα ρούχα για τον γυμνό, η συγχώρεση για τον αμαρτωλό. Είναι κάτι υπέρτατο που φαντάζει άπιαστο κι όντως τόσο απτό. Θολό αλλά και ξεκάθαρο την ίδια στιγμή. Είναι κάτι το οποίο θα σε οδηγήσει εκεί που θα είσαι πραγματικά ευτυχισμένος, χαρούμενος και ικανοποιημένος από τη ζωή σου. Σαν το αλάτι σε αυτή τη δύσκολη και μικρή ζωή που μας δίνεται…
Θα αναρωτιέσαι τότε αν υπάρχει ή αν το έχεις εσύ;
Πιστεύω λοιπόν, πως αυτό το κάλεσμα βρίσκεται σε όλους, ουδενός εξαιρουμένου. Η διαφορά σχετίζεται με το πόση σημασία του δίνουμε και πόσο σημαντικό το θεωρούμε.
Αρκετοί που κάνουν λάθη πτοούνται και τα παρατάνε λίγο πριν τα καταφέρουν και το φτάσουν. Αλλά η αποτυχία είναι μέρος του παιχνιδιού που το κάνει δυσκολότερο. Άρα και πιο πολύτιμο και μεγαλειώδες.
Αφέσου στη μεγαλοπρέπεια αυτού του καλέσματος και κυνήγα το σαν να μην υπάρχει αύριο. Γιατί δεν υπάρχει αύριο, μόνο το τώρα. Και αυτό επειδή μόνο τώρα το μυαλό είναι ελεύθερο να αδράξει την ευκαιρία και να τα καταφέρει. Η κατάλληλη στιγμή είναι τώρα. Το μόνο που μπορεί να βάλει όρια στην επιτυχία σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Αυτά τα όρια μοιάζουν με εικονικές ελκτικές δυνάμεις που σε τραβάν σε έναν πυρήνα, τον οποίο μπορείς να το ονομάσεις όπως θες. Σε κάθε περίπτωση, αυτού του είδους οι δυνάμεις δε θέλουν να σε δουν να πετάς ψηλά και να γίνεσαι κάτι παραπάνω από αυτό που είσαι τώρα.
Η ουσία της ζωής είναι διαφορετική για τον καθένα μας. Κάποιοι την έχουν βρει ενώ κάποιοι άλλοι την αναζητούν. Ορισμένα άτομα βλέπουν την διαδικασία αυτή και τρομάζουν στην ιδέα να αφήσουν την άνεση και ασφάλεια της ρουτίνας τους. Άλλοι πάλι δεν είχαν την ευκαιρία να την ανακαλύψουν. Και ακόμα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι χαμένοι στο ταξίδι της ζωής τους, «τυφλοί» μέσα στα ενοχλητικά φώτα της εποχής μας. Αυτοί είναι που χρειάζονται μια ώθηση, μια παρακίνηση που θα τους οδηγήσει στην εύρεση της μοναδικής και μόνης αλήθειας. Της ΔΙΚΙΑΣ τους αλήθειας!
Ξέρω πως τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται δύσκολα ή και πρωτοφανή για αρκετούς. Ωστόσο, πιστέψτε με αξίζει την προσπάθεια. Γιατί αποτυχία δεν είναι να πέφτεις κάτω, αλλά να μην προσπαθείς καθόλου. Να γίνεσαι σκλάβος τη μοίρας σου και απογοήτευση στο πρόσωπο αυτής της σπουδαίας προσωπικότητας που δεν έγινες γιατί εσύ το επέλεξες αυτό…
Και κάτι τελευταίο:
Άδραξε την ευκαιρία, ……Άδραξε την στιγμή… Κυρίως όμως εμπιστεύσου το κάλεσμα και την διαδικασία. Την δύναμη της ψυχής σου!
Μαργαρίτης – Μιχαήλ Μπαρμπαρόσος
Ετών 14, Μαθητής Γ’ Γυμνασίου
