Είδαμε την παράσταση ΕΡΡΙΚΟΣ Ε’ στο Θέατρο Σημείο

ΕΡΡΙΚΟΣ Ε’- ΣΑΙΞΠΗΡ στο Θέατρο Σημείο

Η παράσταση Ερρίκος Ε’ που ανεβαίνει στο θέατρο Σημείο αποτελεί μια φρέσκια δυναμική ανάγνωση του Σαίξπηρ, 85 χρόνια μετά την τελευταία ελληνική παρουσίαση της .Από την πρώτη στιγμή γίνεται σαφές ότι ο σκηνοθέτης Α. Διαμαντής ,δεν επιχειρεί απλώς να αναπαραστήσει ιστορικά γεγονότα, αντιθέτως χρησιμοποιεί την ιστορία ως καθρέφτη για το σήμερα, αναδεικνύοντας την φρίκη του πολέμου και τις παγίδες της εξουσίας με τρόπο ακαριαίο και επώδυνα επίκαιρο.

Βρισκόμαστε στον Μεσαίωνα όπου ο Βασιλιάς της Αγγλίας, Ερρίκος Ε΄[Θ.Μαγκλάρας] εισβάλει στην Γαλλία με αφορμή την διεκδίκηση του Γαλλικού θρόνου. Εμφανίστηκε με μία δυνατή ερμηνεία φωτίζοντας τον βασιλιά τόσο ως στρατηλάτη όσο και ως εύθραυστο νέο. Αρκετά πειστικός στον ηγετικό ρόλο, με σωστή ένταση φωνής και ρυθμού κατά την διάρκεια όλου του έργου. Η άλλη του πλευρά, ως ερωτευμένος νέος ήταν πραγματικά πραγματική με τα μάτια του να λάμπουν από ενθουσιασμό. Η σωματικότητα του ήταν εξίσου υποδειγματική, κινήθηκε στην σκηνή σαν πραγματικός ηγέτης, σταθερός πράγμα που φανερώνει άντρα που γνωρίζει τον ρόλο και την ιστορία του. Ενκατακλείδι, στις σκηνές με την αγαπημένη του Κατερίνα, υπήρξε πραγματικά τρυφερός εκπέμποντας αληθινό συναίσθημα.

Στον ρόλο της Κατερίνας[ Ε. Παπαθεοδώρου], η οποία υπήρξε πραγματικά φωτεινή ξεχωρίζοντας με την εμβληματική της κίνηση. Κάθε χειρονομία της ήταν μελετημένη, κομψή και απόλυτα εναρμονισμένη με τον χαρακτήρα της γαλλίδας πριγκίπισσας. Η χρήση των γαλλικών στα σημεία που στάθηκε αναγκαίο, ήταν

σωστή με εκπληκτική προφορά. Η ηθοποιός κατάφερε να αποδώσει την κομψότητα της Κατερίνας, αλλά και την διακριτική δύναμη σε όλη την διάρκεια του έργου.

Από την άλλη στον ρόλο του αφηγητή –Χορού [Π. Μπουζούρη], είχε μία καθηλωτική παρουσία που καθόρισε τον ρυθμό & την ατμόσφαιρα της παράστασης. Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε έγινε ξεκάθαρο ότι λειτούργησε ως ορατός οδηγός του κοινού, γεφυρώνοντας την δράση με την φαντασία, καλώντας το κοινό να εμβαθύνει στον κόσμο του Σαίξπηρ .Η κίνηση της εξαιρετικά έντονη, δημιουργώντας εικόνες με αποτέλεσμα να ταξιδεύει τους θεατές. Παράλληλα, η ερμηνεία της είχε μια σκοτεινή πλευρά, κάνοντας την αφήγηση να έχει περισσότερο βάθος και μυστικότητα, τονίζοντας την αγωνία του πολέμου.

Η ίδια σε κάποιες σκηνές του έργου στέκεται μπροστά από έναν χρυσό καθρέφτη με θαμπή επιφάνεια, ο οποίος μας παραπέμπει στην Βικτωριανή εποχή. Αριστερά υπάρχει ένα αντικείμενο με ασημένια αλυσίδα που χρησιμοποιείται ως μικρόφωνο. Η χρήση του από τον Χορό αποτελεί δυνατό σκηνοθετικό εύρημα. Ο έντονος λευκός φωτισμός με άσπρο φως στο πρόσωπό της εντείνει την δραματική στιγμή, ενώνοντας λειτουργικά το σκηνικό με την δράση.

Στον ρόλο του λιποτάκτη[ Γ. Σιάμπαλιας], η ερμηνεία του είχε αρκετά κωμικά αλλά και δραματικά στοιχεία, αναδεικνύοντας με πειστικότητα τον φόβο του ανθρώπου μπροστά στην μάχη. Εξαιρετική ιδέα του σκηνοθέτη, το έργο να ξεκινά με εκείνον και την Κατερίνα ,καθισμένους στην πρώτη θέση στο κοινό, ξεγελώντας τους θεατές στην αρχή ότι πρόκειται για απλό κόσμο και όχι ηθοποιούς προκαλώντας ξάφνιασμα και ενθουσιασμό.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα της παράστασης, ήταν ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι το οποίο κυριαρχούσε στη σκηνή. Οι ηθοποιοί το χρησιμοποιούσαν συνεχώς, χτυπώντας το με τα χέρια για να δημιουργήσουν ήχους που θύμιζαν καλπασμό αλόγων στην μάχη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας γρήγορος , συγχρονισμένος ρυθμός που καθηλώνει τους θεατές. Σε κάποιο σημείο της παράστασης βλέπουμε την Κατερίνα ξαπλωμένη κάτω από αυτό το τραπέζι, χτυπώντας σε ρυθμό δυνατά, σε απόλυτο συγχρονισμό με τους υπόλοιπους από πάνω. Άκρως εντυπωσιακή σκηνή κάνοντας δυνατή την αίσθηση του πολέμου. Πράγματι, εξαιρετική σκηνοθετική οδηγία του Α. Διαμαντή, ο οποίος κατάφερε να ισορροπήσει την δραματικότητα με τις πιο ανθρώπινες στιγμές ,διατηρώντας τον σεβασμό αλλά και την φρεσκάδα του έργου.

Η χρήση καπνού δεν λειτούργησε μόνο ως εικαστικό εφέ, αλλά ως δραματουργική παράμετρος που<< θολώνει>> τα όρια του χώρου, δημιουργώντας ένα φασματικό περιβάλλον όπου μεταφέρει στο κοινό μαγική χροιά. Τέλος, ο θερμός φωτισμός που περιβάλει το βασιλικό ζευγάρι τόνιζε την τρυφερότητα και την ένταση της σχέσης τους. Η παγωμένη εικόνα τους πάνω το τραπέζι, κοιτάζοντας στα μάτια ο ένας τον άλλον μοιάζει σαν φωτογραφία, προκαλώντας στον θεατή συναισθηματική κορύφωση.

Πράγματι πρόκειται για μια παράσταση που ξαναζωντανεύει ένα κλασικό έργο με τόλμη και ευαισθησία, προβάλλοντας τα δεινά του πολέμου, ώστε να προβληματίσει το κοινό, μιας που η θεματική αυτή είναι αρκετά επίκαιρη. Η παράσταση συνδύασε ιστορικό βάθος, δράση και ανθρώπινη συγκίνηση. Όμως, το μεγάλο ερώτημα παραμένει: Μπορεί η ιστορία ενός βασιλιά να γίνει η ιστορία κάθε ανθρώπου;

Γράφει η θεατρολόγος Σοφία Σταθάτου

 

ΕΡΡΙΚΟΣ Ε’

ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ

ΣΚΗΝΗ LAB 

Συντελεστές:

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Διαμαντής

Σκηνογραφία: Βαγγέλης Αγάτσας

Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννα Μακρή

Εκτέλεση Παραγωγής: Θεόφιλος Κωστούλας

Φωτογραφίες παράστασης: Σταύρος Χαμπάκης

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Εμφανίζονται οι ηθοποιοί:

Θάνος Μαγκλάρας

Παρθενόπη Μπουζούρη

Ελίνα Παπαθεοδώρου

Γιάννης Σιάμπαλιας

Ακούγονται οι φωνές των:

Δημήτρης Καταλειφός

Μάνια Παπαδημητρίου

Ιωάννα Μακρή

Credits φωτογραφιών – Οι φωτογραφίες αποτελούν μια σύνθεση ανάμεσα σε υλικό από τις πρόβες (ασπρόμαυρες – φωτογράφος: Βαγγέλης Αγάτσας) και στιγμιότυπα από το προωθητικό βίντεο της παράστασης (έγχρωμες – φωτογράφος: Αχιλλέας Τσούτσης, Θάνος Λυμπερόπουλος). Για την ευγενική τους παραχώρηση τους ευχαριστούμε θερμά. 

VIDEO TRALER

https://youtu.be/PI75QOXyP0o

 https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/errikos-e.

Θέατρο Σημείο

Δ: Χαριλάου Τρικούπη 4,  πίσω από το Πάντειο, 176 71

Τ: (+30) 210.92.29.579