Την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου το βράδυ, στο κατάμεστο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η μουσικοθεατρική παράσταση «Το Κόκκινο Γράμμα» της Σαλίνας Γαβαλά χάρισε στο κοινό μια εμπειρία που ξεπέρασε τα όρια της θεατρικής πράξης και άγγιξε το ιερό πεδίο της μνήμης και της συγκίνησης. Με το συγκεκριμένο έργο έπεσε και η αυλαία των εκδηλώσεων στο πλαίσιο των Ημερών Κύπρου 2025.
Η Σαλίνα Γαβαλά στη σύνθεση του έργου, τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία παρουσίασε μία παράσταση υφασμένη από αληθινά ντοκουμέντα, μουσική και ποίηση, σε ένα σκηνικό ταξίδι μνήμης, αγάπης και ελευθερίας. Με την υποκριτική της δύναμη και την επική της ερμηνεία στα τραγούδια, καθήλωσε το κοινό, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά τη σπάνια ικανότητά της να ενώνει τον λόγο με το συναίσθημα, το θέατρο με τη μουσική, την ιστορία με την ψυχή.
Η Ευρυδίκη, σε έναν ρόλο-έκπληξη, με τη φωνή της να γεφυρώνει εποχές, λόγια και συναισθήματα, ξεχώρισε όχι μόνο ως τραγουδίστρια, όπως είναι ήδη γνωστό, αλλά και για την υποκριτική της ωριμότητα, που εξέπληξε το κοινό με το βάθος, τη λιτότητα και τη συναισθηματική της αλήθεια.
Ο Γιώργος Χουβαρδάς υποδύθηκε με συγκλονιστική δύναμη αλλά και εσωτερική αλήθεια τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Αποτυπώνοντας την αγνότητα και το μεγαλείο του νεαρού ήρωα, φώτισε την ανθρώπινη διάσταση πίσω από τον μύθο και ερμήνευσε συγκλονιστικά τα τραγούδια σε μουσική Μάριου Τόκα, Δημήτρη Λάγιου κ.ά., συγκινώντας βαθιά το κοινό
Στο πιάνο, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης «ζωγράφισε» κυριολεκτικά, πλέκοντας μουσικές γραμμές που συνόδευαν, σχολίαζαν και απογείωναν τη δράση. Η ευαισθησία και η δεξιοτεχνία του συνέβαλαν καθοριστικά στη μαγεία της βραδιάς.
Η χορωδία «Νηρηίδες», με την παρουσία της, έδωσε συλλογική φωνή στη μνήμη και στη συγκίνηση, δημιουργώντας στιγμές απόλυτης θεατρικής και μουσικής αρμονίας.
Το κοινό στο τέλος, με δάκρυα και παρατεταμένο χειροκρότημα, χαρακτήρισε την παράσταση «αριστούργημα», ενώ πολλοί μίλησαν για μία από τις πιο δυνατές θεατρικές στιγμές των τελευταίων ετών.
«Το Κόκκινο Γράμμα» δεν είναι απλώς μια παράσταση, είναι μια υπενθύμιση πως η τέχνη μπορεί να αναστήσει την ιστορία, να αγγίξει την ψυχή και να ενώσει τις γενιές μέσα από τη μνήμη και την αγάπη για την Ελευθερία
