Η δημοτική θεατρική ομάδα Λαυρίου «ΕΞΟΡΥΞΗ» του Ν.Π.Δ.Δ ΘΟΡΙΚΟΣ παρουσιάζει το αριστούργημα του F.G Lorca «Ματωμένος Γάμος» για 4 παραστάσεις.
Στο Αμφιθέατρο ΕΠΑΛ Λαυρίου. Για 2 τελευταίες παραστάσεις.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΜΑΙΟΥ
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21:00 – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Ματωμένος Γάμος ή Ματωμένα Στέφανα, όπως είναι επίσης γνωστό στα ελληνικά είναι ο τίτλος θεατρικού έργου του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. (ισπ. Bodas de Sangre). Ο Λόρκα εμπνεύστηκε από ένα άρθρο εφημερίδας που ανέφερε ένα έγκλημα στην ανδαλουσιανή πόλη Níjar. Ο Ματωμένος Γάμος είναι ένα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της “ισπανικής υπαίθρου” του συγγραφέα. Τα άλλα δυο είναι η “Γέρμα” και “Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα”. Και τα τρία έργα υπογραμμίζουν την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία της ισπανικής υπαίθρου, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα..
Ο ισπανικός κάμπος γίνεται φοβερή αρένα του έρωτα και του θανάτου, οι άντρες πεθαίνουν πριν μαραθούν και οι γυναίκες απομένουν θλιβερές λαβωμένες εκπρόσωποι της σκληρής συντήρησης που χαρακτήριζε την προπολεμική Ισπανία.. Όμως αυτή η τελευταία θυσία, αυτό το τελευταίο μαχαίρι που θα καρφωθεί βαθιά, θα αποτελέσει συνειδησιακά την αρχή του τέλους σε αυτό τον στείρο καθολισμό των γυναικών.
Η κεντρική σκηνή της ΕΞΟΡΥΞΗΣ φιλοδοξεί να ανεβάσει ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου με μια φρέσκια αλλά συγχρόνως σεβόμενη τον συγγραφέα ματιά.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Federico Garcia Lorca
Σκηνοθεσία – Απόδοση: Γιώργος Δρίβας
Μετάφραση (Απο το πρωτότυπο Ισπανικό): Νικος Λυκογιαννάκης
Πρωτότυπη μουσική Σύνθεση: Salvatore Bezzi
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευρυδίκη Καββαδία
Διασκευή στίχων «Η μπαλάντα της Κυρά Σελήνης» / Σύνθεση στίχων «Σιδερένιας Νύφης» : Γιώργος Δρίβας
Σκηνογραφία: Nατάσσα Τσιντικίδη, Γιώργος Δρίβας
Κατασκευή σκηνικού: Σωκράτης Παπαδόπουλος
Ζωγραφική σκηνικού: Βάσω Τεκέρταλη
Τραγούδι: Ελένη Ψαρρά
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ηλιάνα Δρίβα
Ενδυματολογία: Θ.Ο «Εξόρυξη»
Σχεδιασμός κοστουμιών Φεγγαριού και Νυφικού Νύφης:
Κατερίνα Παυλή
Σχεδιασμός Κοστουμιού Τσιγγάνας / Επιμέλεια κοστουμιών : Iωάννα Μπραστιανού
Μακιγιάζ: Θ.Ο «Εξόρυξη», Λάμπρος Πρέντζας
Γραφιστικά: Λάμπρος Πρέντζας
Ηχος – Φωτισμός: Nίκος Ζαννής
Video trailer: Γιάννης Βάκρινος
Παίζουν:
Mάνα: Aγγέλα Κατσιβαρδά
Νύφη: Βανέσσα Παπαρούνη
Λεονάρντο: Πάρις Περάκης
Γαμπρός: Στέφανος Μηνόγιαννης
Δούλα: Eλένη Ψαρρά
Πατέρας: Παντελής Δρίβας
Γυναίκα Λεονάρντο: Δώρα Κεχαγιά
Πεθερά: Bάσω Τεκέρταλη
Γειτόνισσα: Έφη Χριστούλια
Ξαδέρφη Γαμπρού: Λίζα Περάκη
Φεγγάρι: Λάμπρος Πρέντζας
Τσιγγάνα: Δέσποινα Ροβόλα
Κορίτσια: Κυριακή Ανδρεσάκη, Στέλλα Θεοδωράκη
Ξυλοκόποι: Δημήτρης Σιαμίδης, Δημήτρης Νάσης, Στέφανος Σαλλής
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΔΡΙΒΑ
O «Ματωμένος γάμος», μαζί με «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» και τη «Γέρμα» αποτελεί τη δραματική τριλογία του σπουδαιότερου Ισπανού θεατρικού συγγραφέα και ποιητή Federico Garcia Lorca. Στο «Ματωμένο Γάμο» ο έρωτας, το πάθος και η τιμή συνθλίβονται στη συντηρητική κοινωνία της ισπανικής υπαίθρου. Νικητής, για άλλη μια φορά, βγαίνει ο θάνατος. Η πειθήνια υποταγή των γυναικών στο καταπιεστικό κοινωνικό πλαίσιο της εποχής που θίγει ο Λόρκα στο έργο, έχει έντονο το πολιτικό στοιχείο και έτσι μπόρεσε να παραμείνει διαχρονικό και επίκαιρο ως τις μέρες μας παρόλο που δεν προβάλλεται ως το κυρίαρχο θέμα του έργου.
Ο Λόρκα, άλλωστε, υπήρξε προοδευτικός για την εποχή του και η ποίησή του ήταν τολμηρή και διορατική προσβλέποντας σε έναν καλύτερο κόσμο. Γι’ αυτό και στην πιο δημιουργική του περίοδο δολοφονήθηκε από τους εθνικιστές φασίστες του δικτάτορα Φράνκο, καθώς τάχθηκε υπέρ των δημοκρατικών δυνάμεων στον Ισπανικό Εμφύλιο (1936).
Στην κεντρική σκηνή της «ΕΞΟΡΥΞΗΣ», εστιάσαμε στο ότι ο “Ματωμένος γάμος” δεν είναι απλά μια ιστορία έρωτα και βεντέτας. Οι ήρωες του έργου αποκτούν μια καθολική σημασία και συμβολισμό για τον τρόπο που η κοινωνία μετασχηματίζεται και προσπαθεί να εξελιχθεί προς το καλύτερο. Ο ποιητικός ρεαλισμός του συγγραφέα στον “Ματωμένο Γάμο” κορυφώνεται, καθώς μας αφηγείται μια ποιητική και καταραμένη διέξοδο από την αποπνικτική και ανάλγητη πραγματικότητα. Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει. Ακόμα και μια σκληρή μάνα που πενθεί μπορεί να διακρίνει μια ηλιαχτίδα φωτός στο σκοτάδι της κοινωνίας στο οποίο γαλουχήθηκε.
Η ιστορία του Ματωμένου Γάμου μπορεί να ταξιδεύει στο χρόνο, να αλλάζει χώρο, πρόσωπα, ονόματα και εποχές αλλά πάντα μας μαθαίνει ότι ο έρωτας, η ελευθερία και η δίψα για ζωή είναι δρόμοι παράλληλοι και δύσβατοι σε έναν κόσμο λάθος φτιαγμένο. Ο θάνατος μπορεί να είναι η λύτρωση, μπορεί και η τιμωρία. Σε έναν κόσμο όμως χωρίς κοινωνικές και ερωτικές ανισότητες, ο θάνατος θα νικηθεί και θα έχει πια μόνο την φυσική του ιδιότητα.
