Π’ αρχοντικό κι αν βγήκαμε σ’αρχοντικό θα πάμε. Θα πάμε στον Αφέντη μας τον πολυχρονισμένο.
Που’χει τα σπίτια τα ψηλά τα μαρμαροστρωμένα, που’χει κι κόρη έμορφη λιγνή και μαυρομάτα.
Άνοιξε πόρτα μ’ άνοιξε,πόρτα της μαυρομάτας, έχω δυό λόγια να σου πώ κι εκείνα ζαχαράτα.
Δε φταίει αφέντη μ’ το κρασί δε φταίει το ποτήρι μον φταίει η θυγατέρα σου που΄ναι στο παραθύρι.
Σ’ αυτό το σπίτι που’ρθαμε πέτρα να μήν ραγίσει, κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.
Και του χρόν’ καλύτερα……
31.12.2023
