Σημεία συνέντευξης τ. προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση στην εκπομπή ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ της ΕΡΤ1 και τους δημοσιογράφους Κώστα Παπαχλιμίντζο και Χριστίνα Βίδου
Έχουμε περάσει σε μία περίοδο που σφραγίζεται από την έκρηξη δύο πολεμικών αναμετρήσεων, οι οποίες μάλιστα εξελίσσονται στην «περιοχή» μας, πολύ κοντά σε εμάς κι αυτό είναι μείζον γεγονός.
Σε ότι αφορά το παλαιστινιακό ζήτημα, μιλώντας πολιτικά πέραν από τις όποιες θεωρητικές αναλύσεις και την αναζήτηση ευθυνών, σημείο εκκίνησης πρέπει να είναι το γεγονός ότι η Λωρίδα της Γάζας είναι η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου εδώ και δεκαεπτά χρόνια. Ακόμα και ο χαρακτηρισμός αυτής της φυλακής ως «ανοικτή φυλακή» είναι λανθασμένος αφού από θαλάσσης δεν είναι επιτρεπτή η προσέγγιση ενώ περιμετρικά υπάρχει διπλό τείχος.
Σε αυτήν τη φυλακή ζουν επί δεκαετίες δυόμιση εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς τις στοιχειώδεις παροχές όπως για παράδειγμα την απολύτως αναγκαία ποσότητα νερού. Αυτή είναι η εύφλεκτη ύλη της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί. Όταν μία χώρα όπως το Ισραήλ, που είναι μία χώρα συντεταγμένη και μάλιστα με πολύ μεγάλη διεθνή υποστήριξη και επιρροή, προχωράει σε αυτού του τύπου τους βομβαρδισμούς και σε εγκλήματα πολέμου, όπως αναφέρθηκε καιστην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η ευθύνη είναι πολλαπλάσια από αυτό που συνέβη που είναι βεβαίως απόλυτα καταδικαστέο και εννοώ τη σφαγή και αμάχων που έκανε η Χαμάς στην έναρξη αυτής της επίθεσης.
Η έννοια της αυτοπροστασίας όταν επεκτείνεται εναντίον αμάχων αποτελεί έγκλημα πολέμου. Πάνω σε αυτά τα αυτονόητα θα πρέπει να οικοδομήσουμε και μία απολύτως αναγκαία πολιτική αναζήτησης της ειρήνης με επίλυση του Παλαιστινιακού, ως προϋπόθεσης για την ειρήνη στην περιοχή. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν αποφάσεις, που είχαν γίνει ευρύτερα αποδεκτές, για δύο κράτη σε αυτήν την περιοχή. Πρέπει λοιπόν άμεσα να προχωρήσει μία μεγάλη ειρηνευτική προσπάθεια και να σταματήσει η εκκένωση της Γάζας και όλα αυτά τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται.
Είδαμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές ότι ξαναζεσταίνεται μέσα σε μία μερίδα του λαού μας το κρίσιμο μέγεθος της κουλτούρας της δημοκρατικής αλληλεγγύης και των προοδευτικών συνεργασιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το έθετε και στις πρόσφατες εθνικές εκλογές για τη δημιουργία εναλλακτικής προοδευτικής κυβερνητικής λύσης, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ευήκοα ώτα από τις ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν έχει αποστεί ποτέ, από τη δημόσια πρόκληση και πρόσκληση, της προγραμματικής συνεργασίας με το σύνολο των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, όπου αυτό είναι δυνατόν. Είναι πάγια γραμμή για εμάς.
Στο ερώτημα που μου θέτετε για την άποψη του Χρήστου Σπίρτζη για κοινά ψηφοδέλτια και ενοποίηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ απαντώ πως είναι μία σκέψη, μία ιδέα, που πάντοτε είχε απορριφθεί στο δικό μας χώρο, για μετάλλαξη του κόμματος σε ένα κεντρώο ή κεντροαριστερό κόμμα ώστε να υπάρξει συγχώνευση με το ΠΑΣΟΚ.
Είναι μία άποψη, η οποία υπονομεύει την αναγκαία συνεργασία του ευρύτερου προοδευτικού χώρου στη βάση προγραμμάτων και διαφορετικών κομματικών οντοτήτων. Επαναλαμβάνω ότι αυτή είναι μία άποψη που δυσκολεύει πάρα πολύ τις συμμαχίες ανάμεσα στα κόμματα στη βάση προγραμμάτων. Η άποψη αυτή βοηθάει τον κ. Ανδρουλάκη ο οποίος εργάστηκε για να μην υπάρχει προοδευτική συνεργασία στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών με την απλή αναλογική, την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προέτασσε την κοινή προοδευτική διακυβέρνηση.
18.10.2023
