Ο Δρ Γεώργιος Κακαβάς ευχαρίστησε τη πρόεδρο του ομίλου «ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ» κυρία Νανά Λάτση που του εμπιστεύθηκε την παρουσίαση του βιβλίου της κυρίας Victoria Hislop και συνέχισε:
Η Βικτόρια Χίσλοπ, με βρετανική καταγωγή και ελληνική καρδιά, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Παγκοσμίως γνωστή, αγαπήθηκε στη χώρα μας για το μυθιστόρημά της «Το Νησί», την Σπιναλόγκα, που κυκλοφόρησε το 2005, και το 2010 μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στη μικρή οθόνη. Το βιβλίο της έχει πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε 38 γλώσσες. Εμπνευσμένα από την Ελλάδα είναι δύο ακόμη έργα της: η συλλογή διηγημάτων «Ο τελευταίος χορός» (2013) και το μυθιστόρημα «Μια νύχτα του Αυγούστου» (2019). Η κυρία Χίσλοπ δεν διστάζει να διακηρύσσει τα φιλελληνικά της αισθήματα, που αποτυπώνει με ενάργεια στα περισσότερα από τα έργα της.
Σπούδασε στην Οξφόρδη αγγλική φιλολογία, για αυτό εξάλλου και χειρίζεται άνετα, όπως θα διαπιστώσετε, την ελληνική γλώσσα. Κινήθηκε στο δημοσιογραφικό και εκδοτικό χώρο με πολλές διακρίσεις και βραβεία. Στις 17 Ιουλίου του 2020, η Βικτόρια Χίσλοπ έλαβε τιμητικά την ελληνική Ιθαγένεια για την «παγκόσμια προβολή του μνημείου της Σπιναλόγκας» και την «ανάδειξη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και του πολιτισμού». Από το 2021 έγινε ένθερμο μέλος της Βρετανικής επιτροπής για την επανένωση των αρχιτεκτονικών γλυπτών του Παρθενώνα.
Το Ειδώλιο είναι μια μυθοπλασία που χωρίζεται σε 4 μέρη και περιλαμβάνει 46 κεφάλαια και έναν Επίλογο. Η εξέλιξη του μίτου της ιστορίας εκτυλίσσεται ανάμεσα στην Αθήνα και σε μια ήσυχη βρετανική πόλη με πρωταγωνιστές την Ελληνοβρετανίδα Χέλενα και ένα μικρό κατακερματισμένο, με βίαιο τρόπο, κυκλαδίτικο ειδώλιο. Μέσα από το έργο της Βικτώριας η περιπέτεια ενός ειδωλίου, γίνεται η περιπέτεια κάθε αρχαίου τέχνεργου και η περιπέτεια ενός ανθρώπου μεταποιείται στην περιπέτεια ενός λαού.
Η Επιστροφή, λοιπόν, των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην κοιτίδα δημιουργίας τους είναι ένα πολύ επίκαιρο θέμα. Επί Τουρκοκρατίας τα Μάρμαρα, που ήταν αρχιτεκτονικά μέλη και γλυπτά από τη ζωφόρο, τις μετώπες και τα αετώματα του Παρθενώνα, αφού αποσπάστηκαν βίαια από τον Thomas Bruce, κόμη του Έλγιν, μεταφέρθηκαν παράνομα στην Αγγλία και σήμερα εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο. Το δίκαιο που επικαλούνται για την κατοχή των Μαρμάρων, ότι τα αγόρασαν από τον Έλγιν το 1816, δεν έχει νομική βάση γιατί αποτελούν προϊόν κλοπής, αρχαιοκαπηλίας και λαφυραγωγίας.
Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να επιστραφούν στην Αθήνα και να εκτεθούν στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, γιατί μόνο έτσι θα αποκατασταθεί η πολιτιστική και ηθική αδικία, που δημιούργησε η άδικη και καταχρηστική «εξορία» τους, αφού δεν ισχύει πια η δικαιολογία των Βρετανών ότι δεν υπάρχει ένα σύγχρονο και ασφαλές μουσείο για να τα στεγάσει. Με την επιστροφή τους τα εκατομμύρια των επισκεπτών θα σχηματίζουν πλήρη εικόνα του «ακρωτηριασμένου» Μνημείου, αφού αυτά θα επανενωθούν με τα εκτεθειμένα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, θα έχουν οπτική επαφή με τον Παρθενώνα και θα «συνομιλούν» μαζί του. Το δίκαιο των επιχειρημάτων για την Επιστροφή συνοψίζεται στη μνημειώδη φράση προς τις Βρετανικές αρχές, της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη: «Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν για εμάς τους Έλληνες τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Είναι η υπερηφάνεια μας, είναι οι θυσίες μας. Είναι το ευγενέστερο σύμβολο τελειότητας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι οι φιλοδοξίες μας και το ίδιο το όνομα μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητας».
Πιστεύω ότι πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του ένας νοητός κύκλος αγώνων για το ομηρικό «νόστιμον ἦμαρ», τη γλυκύτατη ημέρα της Επιστροφής των Μαρμάρων. Ένας αγώνας που άνοιξε η Μελίνα το 1982, ξεκινώντας την εκστρατεία της για να φέρει πίσω στη γενέτειρα τους τα Γλυπτά του Παρθενώνα, διεκδικώντας, ως ένας άλλος Γκαίτε, φως περισσότερο ελληνικό φως! Διακηρύσσοντας μάλιστα τη δική της νεκρανάσταση με τη φράση της: «Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ».
42 χρόνια μετά η Ελληνική Κυβέρνηση και ο πολύπαθος αλλά υπερήφανος Ελληνικός λαός παίρνουν τη σκυτάλη για να επιστρέψουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο στην Ελλάδα, τη γενέθλια γη και να ανταμώσουν ξανά με τα αδέλφια τους στο Μουσείο της Ακρόπολης, η μνήμη της Μελίνας είναι σήμερα πιο ζωντανή από ποτέ και το Ειδώλιο της Βικτώριας ευαγγελίζεται «την ευλογημένη ημέρα της επιστροφής» με τον καλύτερο τρόπο.
