Cinema

Ο DENIS LAVANT στο STUDIO – ΠΡΟΒΟΛΗ – MASTERCLASS

Ο DENIS LAVANT στο STUDIO

ΠΡΟΒΟΛΗ – MASTERCLASS

Ο ταλαντούχος, απρόβλεπτος και ανατρεπτικός Denis Lavant θα δώσει στο STUDIO new star art cinema ένα μοναδικό master class γύρω από τους διαφορετικούς ρόλους του στον κινηματογράφο

και τη δουλειά του με τον σπουδαίο Léos Carrax. Θα προβληθεί ένα κολάζ από τις μουσικές – και όχι μόνο- συνεργασίες του.

Προσκεκλημένος από τον Αλέξανδρο Ράλλη και τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη σε μια σειρά εκδηλώσεων για το έργο και την προσφορά του.

DENIS LAVANT

Ηθοποιός φετίχ, κινηματογραφικό alter ego του Λεός Καράξ, ο Ντενί Λαβάν είναι ένα απόκοσμο πλάσμα, φτιαγμένο λες, μόνο από ταλέντο.

Εχει γυρίσει ταινίες με άλλους, έχει μια σπουδαία θεατρική πορεία, όμως το όνομα του Ντενί Λαβάν είναι σχεδόν συνώνυμο με αυτό του Λεός Καράξ. Εχουν δουλέψει μαζί σε όλες τις ταινίες του Καραξ, εκτός από το «Pola X» («δεν πειράζει είναι καλό να δουλεύουμε και με άλλους, να συχρωτιζόμαστε και με άλλα “ζώα” » λέει ο Λαβάν).

Ισως γιατί το τραύμα της προηγούμενης ταινίας τους «Οι Εραστές της Γέφυρας», ενός φιλμ που δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα αριστούργημα, μα που υπήρξε μια εξουθενωτική σωματικά, οικονομικά και ψυχολογικά εμπειρία, ήταν ακόμη υπερβολικά νωπό. Ο Λαβάν περιγράφει τα γυρίσματα εκείνα σαν «καταναγκαστικά έργα» και λέει πως έχει ξεκινήσει ήδη να γράφει ένα βιβλίο για την περιπέτεια τους που κράτησε τρία χρόνια και δοκίμασε τις αντοχές και τις σχέσεις όλων όσων συμμετείχαν. Αλλά και μια εμπειρία από εκείνες που καθορίζουν τη ζωή σου.

Η ποίηση της κίνησης

Δεν κατάγομαι από μια καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν παιδίατρος, η μητέρα μου που ζει ακόμη, ήταν ψυχολόγος. Ο πατέρας μου ήταν φανατικός κινηματογραφόφιλος, αλλά εγώ πήγαινα περισσότερο στο θέατρο μαζί τους. Θυμάμαι ακόμη την θέρμη με την οποία μιλούσαν οι γονείς μου για τις παραστάσεις, για τους σκηνοθέτες και ήταν κάτι που με εντυπωσίαζε πάντα, το πως μπορούσες να βιώσεις μια έντονη εμπειρία παρακολουθώντας κάτι στη σκηνή και στη συνέχεια να το κουβαλήσεις μαζί σου, να το μεταδώσεις σε κάποιον άλλο. Έκανα τα πρώτα μου βήματα στην υποκριτική όχι με λέξεις, αλλά με κινήσεις, με τη γλώσσα του σώματος. Θυμάμαι όταν ήμουν 13 ετών είδα τον Μαρσέλ Μαρσό και μαγεύτηκα τόσο που άρχισα να κάνω τις δικές μου παραστάσεις παντομίμας στο σπίτι μπροστά στην οικογένεια. Τις θυμάμαι σαν κάτι που με γέμιζε χαρά, γιατί μπορούσα να αφηγηθώ ιστορίες δίχως να χρησιμοποιώ λέξεις. Στη συνέχεια στο γυμνάσιο, ένας καθηγητής έστησε μια ερασιτεχνική ομάδα όπου ανεβάζαμε παραστάσεις. Σε αντίθεση με την αυστηρότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, αυτή υπήρξε ένας πυρήνας απόλυτης ελευθερίας. Αποφασίζαμε μόνοι μας μας ποια έργα θα ανεβάσουμε, κάναμε τα πάντα ομαδικά, υπήρχε μια σχέση ελευθερίας με το σώμα μας και τα κορίτσια. Μπορούσαμε να αυτοσχεδιάσουμε, να πάρουμε αποφάσεις, να δείξουμε τα συναισθήματά μας, να αγγιχτούμε, να αγκαλιαστούμε. Ηταν πολύ σημαντικό να μάθω τον τρόπο της καλλιτεχνικής έκφρασης μέσα από την σωματική επαφή. Αυτή ήταν η πρώτη δραματική μου σχολή, οι παραστάσεις μου μπροστά σε ένα κοινό συμμαθητών ηλικίας 10 έως 17 ετών. Και θυμάμαι ακόμη την απόλαυση που έπαιρνα από αυτές τις παραστάσεις, όχι τόσο μέσα από τους ρόλους, όσο από την κίνηση στη σκηνή, την τελετουργία της απεικόνισης της, την σημασία των χειρονομιών, την ικανότητά του σώματος να μεταφέρει συναισθήματα. Ακόμη με ενδιαφέρει το σώμα, η ποίηση της κίνησης, πολύ περισσότερο από την σαφήνεια του λόγου, τις ίδιες τις λέξεις.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1984 Boy Meets Girl

1986 Mauvais Sang

1991 Οι Εραστές της Γέφυρας

2007 Mister Lonery

2012 Holy Motors

New Star Art Cinema

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ

ΩΡΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ 19:30

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:00

ΘΑ ΤΗΡΗΘΕΙ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ