Ελεύθερο

Πανος Σαββοπουλος : Ανοιχτή επιστολή, στον Στέφανο Κασσελάκη

Αγαπητέ (πώς αλλιώς να σε πω;) Στέφανε!
Κατ’ αρχήν στέλνω τις ευχές μου για το γάμο σας και εύχομαι να ζήσετε
πολλά χρόνια, να έχετε ευμενείς συγκυρίες και να είστε δημιουργικοί και
ωφέλιμοι.
Σου γράφω, όχι για τις ευχές, αλλά με αφορμή την πρότασή σου για νέο
όνομα στο κόμμα που τώρα είσαι αρχηγός. Θα μιλήσω ελεύθερα, χωρίς
καμία δέσμευση, χωρίς υποκρισία και χωρίς το φαρισαϊκό, πονηρότατο
και απεχθές, politically correct! Αν με βρεις κάπου λίγο σκληρό, σκέψου
ότι, ενίοτε, κάποιες αλήθειες πονάνε! Δεν γνωρίζω αν τα «μπουμπούκια»
του προεδρικού σου γραφείου, θα σου δώσουν αυτή την επιστολή. Σου
έχω ήδη στείλει μερικά μικρά σημειώματα, αλλά δεν έλαβα καμία
απάντηση! Δε μου κάνει εντύπωση, αφού ένα μεγάλο ποσοστό των
Ελλήνων, δεν έχει μάθει να χρησιμοποιεί τις πανανθρώπινες λέξεις
«ευχαριστώ» και «συγνώμη»! Ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα, τις
χρησιμοποιεί, μόνο για «γλείψιμο». Έτσι, την παρούσα επιστολή θα την
κοινοποιήσω σε διάφορα «μέσα» και σε άτομα, στην Ελλάδα, αλλά και
στο εξωτερικό, συγκεκριμένα σε Σουηδία, Γερμανία, Βρυξέλλες και
Ισπανία, στις γλώσσες τους.
(Σου γράφω σε παραγράφους, για ευκολία της ανάγνωσης…)
Αστεία και κενά τα ονόματα της Αριστεράς
Προτείνεις, λοιπόν, για νέο τίτλο: «Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς».
Εάν είναι δική σου, αυτή η έμπνευση, σε κατανοώ, αφού είσαι ένα
συμπαθέστατο Αμερικανάκι που δε γνωρίζει την γλώσσα και την ιστορία
της Ελλάδας, όπως θα έπρεπε. Αν όμως η ιδέα δεν είναι δική σου, αλλά
προέρχεται από κάποιο δηλητηριώδες «φυντάνι» με το οποίο
συνεργάζεσαι, τότε σου εκφράζω την αίσθησή μου και όχι μόνο τη δική
μου, αλλά και άλλων «αδίστακτων» σαν εμένα: Ότι δηλαδή, το άτομο ή
τα άτομα που σου πρότειναν αυτόν τον τίτλο, ή είναι παντελώς
αγράμματα ή θέλουν το κακό σου, δηλαδή να σε διώξουν και να κάνουν
μετά, τα γνωστά, άχρηστα και επικίνδυνα παιχνίδια τους… Το πιο
επικίνδυνο είναι, ότι αφήνουν τη χώρα χωρίς αντιπολίτευση, γιατί είναι
διασπασμένοι σε αμέτρητα κομμάτια! Αλλά κι εσείς, ναι κι εσείς, αυτή
τη στιγμή, έχετε τον δικό σας «τρισεμφύλιο», αφού καραδοκούν με το
…δάχτυλο στη «σκανδάλη», τρεις: Κασσελάκης, Πολάκης και
Τσιπράκης. Θα σου πω ελεύθερα, ότι μου είσαι συμπαθής και μάλιστα
είσαι ο μόνος πολιτικός αρχηγός της Ελλάδας, για τον οποίον
εκφράζομαι έτσι, αφού οι λοιποί, μου φαίνονται για λύπηση ελεήμονος
«κουρελιάρη»… Και πιστεύω, ότι μόνο εσύ (που δεν έχεις στις τσέπες
σου και στο όνομά σου αριστερές βρωμιές, μπορείς να ηγηθείς κάποιου
νέου «φορέα», που να καταφέρει να σταθεί απέναντι στην απαράδεκτη
Δεξιά. Λέω ότι σε συμπαθώ, για να μη νομίσεις ότι στέκομαι (πολιτικά)

απέναντί σου, αφού εγώ δεν ανήκω πουθενά (από 15; ετών, είμαι
καθαρόαιμος άθεος και από 22; είμαι σκληρός ακομμάτιστος).
Λοιπόν, σου εξηγώ τώρα, γιατί είναι παράλογος ο καινούργιος «τίτλος»
που προτείνεις και ότι δεν πρόκειται να φέρει κανένα αποτέλεσμα από
αυτά που πιθανά ονειρεύεσαι… (Και δεν είναι σίγουρο, ότι αυτή τη
στιγμή έχεις 8,0%…). Χρησιμοποιείς τρεις λέξεις: «Συνασπισμός»,
«Σύγχρονη» και «Αριστερά», που αν θέλεις να «προκόψεις», δεν πρέπει
να τις ξαναβάλεις στο στόμα σου. Άντε ξεκινάμε για το «γιατί», όπως
στα παιδάκια της πρώτης Δημοτικού, από το χεράκι…
Η λέξη «συνασπισμός» (σκορποχώρι = ανοργανωσιά, σημαίνει στην
πραγματικότητα), είναι ένα καμένο χαρτί στην ελληνική πολιτική και
δημιουργήθηκε άρπα-κόλα το 1989, για τις τότε εκλογές. Έλαβε 16,78%
και 52 βουλευτές… Δε θεωρώ ότι έπαιξε κανέναν απολύτως ρόλο στις
κυβερνήσεις που δημιουργήθηκαν. Και 0% να είχε λάβει, το ίδιο θα ήταν
το αποτέλεσμα, σε ότι αφορά τις αποφάσεις των κυβερνήσεων. Η λέξη
«συνασπισμός» είναι πολύ ύποπτη και ψεύτικη, γιατί ναι μεν δείχνει μία
δήθεν «αγκαλιά» ανθρώπων, αλλά αργότερα αποκαλύπτεται ότι όλοι
αυτοί (στην «αγκαλιά») είναι πονηροί υποψήφιοι αρχηγίσκοι! (Π.χ., η
…πτερωτή «ομπρέλα», τι διάολο είναι;) Η δεύτερη λέξη την οποία δεν
πρέπει ποτέ να χρησιμοποιήσεις και προφανώς είναι επικίνδυνο να μπει
σε τίτλο κόμματος, είναι η λέξη «αριστερά». Είναι τόσο φθαρμένη και
άχρηστη, ώστε δεν έχει καμία αξία. Βλέπεις και τα «ασσουρμπανιπάλ»
άτομα που έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά και που παλεύουν για να πιάσουν
έστω 2,2%. Σε σένα το …πιστώνω αυτό το 2,2% της κατάντιας τους και
που το βάλανε στα πόδια. Πάρ’ το απόφαση, Στέφανε, όσο και αν
πονάει, πως σήμερα η Αριστερά, καθόλου δεν πουλάει… Πως να στο πω
αλλιώς, για να το καταλάβεις; Έχει σαπίσει κι όποιος τη χρησιμοποιήσει,
ηρωικά θα την πατήσει… (Αυτό, γίνεται ωραίο ζεϊμπέκικο…) Η τρίτη
λέξη που άκριτα χρησιμοποίησες στον τίτλο, είναι για γέλια με δάκρυα
και πρόκειται για τη λέξη «σύγχρονη». Αν ήξερες ιστορία, θα γνώριζες
ότι δεν υπάρχει κανένας εκσυγχρονισμός μέχρι σήμερα στην Αριστερά,
αφού είναι ποτισμένη (ακόμα) με το κλίμα του Εμφυλίου! Από τότε που
δημιουργήθηκε η ΕΔΑ ως σήμερα, υπάρχουνε κομμάτια-κομμάτια και
μέσα σ’ αυτά τα κομμάτια, κρύβονται κουλουριασμένες «ομπρέλες»,
«υπόστεγα», «αδιάβροχα», «τολ»…, αλλά δεν υπάρχουν «υπόνομοι» για
να φεύγουν τα βρώμικα «νερά»… («Δουλειά δεν είχε ο Διάολος,
γαμούσε τα παιδιά του», λέει ο σοφός λαός μας). Είπα και στην αρχή, ότι
η αλήθεια είναι σκληρή και στο κάτω-κάτω, λέω την άποψή μου και όχι
μόνο δική μου! Καημένε Στέφανε, υπάρχουν πάρα πολλοί που
σκέφτονται έτσι, όλοι με πολύ προοδευτικές απόψεις και όχι βέβαια
δεξιοί! Όπως, υπάρχουν, και πάρα πολλοί που αναγκάζονται να
ψηφίσουν Δεξιά, όχι γιατί τους ελκύει «κάτι» σ’ αυτή τη συμμορία
«ληστών», αλλά για να μην αναγκαστούν να ψηφίσουν κάτι Αριστερό,
σάπιο και ψεύτικο!

Και το όνομα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δημιουργεί γέλια…
Να ‘ξερα ποια ξεφτέρια επινόησαν αυτό το όνομα, για να τους προτείνω
να γράψουμε καμιά ξευτίλα θεατρική επιθεώρηση για βλάκες…
Πρόσεξε, τώρα! Ο όρος «αριστερά», κατά βάση, σημαίνει την
«ιδεολογία για την αλλαγή της κοινωνίας προς μία πιο δίκαιη, κάνοντας
μετατροπές στις δομές της». Αλλά και η λέξη «ριζοσπαστικός» σημαίνει
ακριβώς το ίδιο, δηλαδή «μία τροποποίηση (μεταβολή) του κοινωνικού
ιστού σε πιο δίκαιο». Τα ξεφτέρια, λοιπόν, που εφεύραν τον τίτλο δεν
ξέρουν ελληνικά. Είναι, για να πω ένα γλαφυρό παράδειγμα, σα να
βάζεις στο κατάστημά σου τον τίτλο «η καλή αγάπη», λες και υπάρχει
και «κακή αγάπη». Το ‘πιασες τώρα; Άσε που όταν λες «ριζοσπαστική
αριστερά» σημαίνει ότι παραδέχεσαι ότι υπάρχει και μία άλλη αριστερά
που δεν είναι ριζοσπαστική και που εσύ θέλεις να την ξεχωρίσεις από
αυτήν! Τα αστεία συνεχίζονται σ’ αυτόν τον τίτλο: Ονομάζεται και
«συνασπισμός» και λίγο πριν διάβασες γι’ αυτήν την «φιδοφωλιά
υποψήφιων νάνων αρχηγίσκων». Το κερασάκι του τίτλου, είναι η ουρά
του, που λέγεται «Προοδευτική Συμμαχία» και γι’ αυτό πέφτει το
τρανταχτό γέλιο… Γιατί μέσα στον παρόντα τίτλο του κόμματος, που
είσαι πρόεδρος, (στο πολιτικό του DNA) γίνεται φανερό, φανερότατο, ότι
η «διάσπαση», είναι η ανίατη αρρώστια του… Σαν πολιτικές λακκούβες
στους δρόμους του! Το πράγμα γίνεται πιο αστείο αν σκεφτεί κανένας ότι
το κόμμα που δημιούργησε ο Καρά-αμάν-αλής το 1956, η ΕΡΕ, είναι
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις…
Φοβερή η Ελλάδα, ε; Είχατε εσείς στο Αμέρικα τέτοιες κωμωδίες;
Η Παπανδρεϊκή πονηριά και η άμυαλη Αριστερά
Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ξεκουμπιστήκαν οι Γερμανοί από την Αθήνα
και 6 ημέρες μετά, στις 18 Οκτωβρίου 1944, βγήκε ο Γεώργιος
Παπανδρέου στο Σύνταγμα, σ’ ένα μπαλκόνι στο κτίριο που σήμερα είναι
το PUBLIC. Μιλούσε σε έναν ατελείωτο κόσμο, ο οποίος φώναζε
«λαοκρατία»… Όχι, όχι, δεν ήταν «λαοκρατικός» ο λόγος του, αφού
δίπλα του στεκόταν ο Εγγλέζος μηχανορράφος στρατηγός Σκόμπι
(υπάρχει φωτογραφία). Τελικά, η ομιλία του Παπατζή (όπως τον έλεγαν
και τον έγραφαν) και η παρουσία του Σκόμπι, ήταν ένα φρικτό μήνυμα,
ότι οι Εγγλέζοι θα είχαν το πάνω χέρι, στην Ελλάδα, μετά τους
Γερμανούς, και όχι αυτοί που έκαναν αντίσταση… Το μήνυμα αυτό,
ΔΕΝ το έπιασαν οι Αριστεροί και έβαλαν τον κόσμο να
σκοτώνεται… Πίστεψαν οι ηλίθιοι, ότι θα νικήσουν τους ψυχρούς
Εγγλέζους, τους αποικιοκράτες δολοφόνους και κλέφτες; Μπορώ, ίσως,
να δικαιολογήσω τον πρώτο εμφύλιο. Αλλά ο δεύτερος εμφύλιος ήταν
εγκληματικός και τον χρεώνεται η Αριστερά. Το έχει ομολογήσει ο
Μίκης Θεοδωράκης και έτσι έγραψε «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού»
και μετά τον έκραξε η «πουτανίτσα» η ΑΥΓΗ… Ο Μίκης, έχει πει ακόμα
ότι «το 80% του ελληνικού λαού δεν θέλει να σωθεί…». Ο Εμφύλιος
δημιούργησε άρρωστες συνειδήσεις και πρακτικές, σε ανθρώπους που

κατά τα άλλα, μάλλον, είχαν καλές προθέσεις… Τέτοιοι Αριστεροί σε
περικυκλώνουν Στέφανε και αν θέλεις να προσφέρεις κάτι στον τόπο
σου, να τους …αναγκάσεις να σε αγνοήσουν και να φύγουν! Αλλιώς, θα
γίνεις κι εσύ μία ακόμα χάντρα του αριστερού κομπολογιού των
αρχηγών, με τις συνεχείς αποτυχίες… (Συμπληρωτέον, ότι οι
Δεξιοί συμπεριφέρθηκαν δολοφονικά και είναι ιστορικά καταγραμμένο!
Ό,τι χαρακτηρισμό και να κάνεις για δαύτους, μέσα θα πέσεις… Και από
πνευματικό επίπεδο, είναι οχετόβιοι…)
Ελληνική Σοσιαλδημοκρατία
Με κάποιον δισταγμό, θα σου προτείνω να κάνεις έναν νέο «φορέα» και
άσε τους περισσότερους ανίατους Αριστερούς, να αυτοδιασπώνται…
Προφανώς με νέο όνομα… Έναν φορέα τον οποίον θα μπορούν
ευχαρίστως και με ανακούφιση να ψηφίσουν και Δεξιοί και Πασόκοι και
«αναρχοαυτόνομοι της συφοράς» (καταλαβαίνεις τι εννοώ…), αλλά και
τίποτε Κουκουέδες με χιούμο! Ένας τίτλος που μου έρχεται στο μυαλό
είναι: «Ελληνική Σοσιαλδημοκρατία». (ΕΛΣΟ, δεν ακούγεται κι
άσχημα…)
Σου εύχομαι να βρεις το κουράγιο να ακολουθήσεις έναν εντελώς άλλο
δρόμο από τους γνωστούς μέχρι τώρα. Σου εύχομαι να πετύχεις αλλά όχι
με άρρωστες Αριστερές πατερίτσες… Μην ξεχνάς, (κι αν δεν το
πιστεύεις ψάξε το μόνος σου), ότι οι χώρες που προοδεύουν στην
Ευρώπη, έχουν μικρά Αριστερά κόμματα και μηδέν
Κομμουνιστικά! Τόσο ηλίθιοι είναι; Ο μέσος όρος της Αριστεράς στις
ευρωεκλογές ήταν 6,38% και 46 έδρες! Και οι έξυπνοι είμαστε εμείς,
που όλοι μαζί ρίξαμε 30,02% Αριστερά;
Τα εν οίκω μη εν δήμω, Στέφανε
Να σου κάνω και μία παρατήρηση, Στέφανε, που θα έπρεπε να σου την
είχαν ήδη κάνει οι «σύμβουλοί» σου: «Να μην πουλάς την προσωπική
σου ζωή για πολιτικό κέρδος…». Σε βεβαιώνω ότι χάνεις και θυμίζεις
πρόσωπα που δεν αγάπησε ποτέ ο λαός εδώ! Ναι αυτός ο ηλίθιος, στο
μεγαλύτερο ποσοστό του, λαός, που ψηφίζει όπως ψηφίζει! Και κάτι
τελευταίο, σχετικώς: Εσύ, ως «έμπορος-επιχειρηματίας», γενικότερα, θα
πρέπει να γνωρίζεις ότι το πολύ «ξεπούλημα» («υπερκατανάλωση»), έχει
ως αποτέλεσμα την πτώση της «τιμής» του «προϊόντος»!
Συμβουλή: «Να προσέχεις του ηλίθιους, γιατί οι έξυπνοι είναι
ακίνδυνοι…». Σε πιο απλή γλώσσα, «Στέφανε πρόσεχε. Πρόσεχε, γιατί οι
Αριστεροί κανίβαλοι είναι έτοιμοι να σου την πέσουν (παλιά μου τέχνη
κόσκινο…), να σου την πέσουν και να σε «φάνε»! Και όπως λέει η
ιστορία, αυτοί «τρώνε μόνο κρέας ωμό».
Πρόταση: Αν σε ζορίσουν αφόρητα, στην «ψυχιατρική κλινική» τους,
χάσε αξιοπρεπώς, με πλατύ χαμόγελο, με ηρεμία και ακολούθησε το
δρόμο της Σάρα Βάγκενκνεχτ: «Μέτωπο Στέφανου Κασσελάκη»
(Stefanos Kasselakis front). Όρμα!