Γράφει η Ξένια Κωνσταντοπούλου – Τσιμπουκτζόγλου
Για δεύτερη χρονιά στο θέατρο “Κατερίνα Βασιλάκου – Μαριάννα Τόλη” παρουσιάζεται το συγκλονιστικό έργο του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ “Terror”, ένα δικαστικό δράμα, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση της Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, με έναν εξαιρετικό θίασο πρωταγωνιστών.
Στις 26 Μαΐου, και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας – Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι και το οποίο βρίσκεται μόλις 15 χιλιόμετρα μακριά. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής και να περιμένουν οδηγίες. Αγνοώντας τις ρητές εντολές, ο επισμηναγός Κωχ του μαχητικού καταρρίπτει το αεροπλάνο, σκοτώνοντας 164 ανθρώπους, για να σώσει 70.000».
Η σκηνή του θεάτρου αποτελεί το δικαστήριο και οι θεατές στην πλατεία είναι οι ένορκοι που θα ψηφίσουν ζωντανά στο τέλος της παράστασης αν είναι Αθώος ή Ένοχος ο κατηγορούμενος. Παρόντες ο δικαστής (Ν. Ορφανός), η εισαγγελέας (Θ. Σιάρκου), ο δικηγόρος υπεράσπισης (Δ. Λιόλιος), ο ένστολος κατηγορούμενος (Λ. Βαρτάνης), ο προϊστάμενος του κατηγορούμενου ως μάρτυρας (Β. Μπατσακούτσας) και μια μάρτυρας κατηγορίας, σύζυγος ενός από τους νεκρούς του αεροπλάνου (Μ.- Νεφέλη Δούκα)
Η σκηνή κατά το σκηνοθέτη είναι ο τόπος σύγκρουσης ιδεών, στόχων, χαρακτήρων και προσωπικοτήτων σε μια δίκη ύψιστης σημασίας. Οι αριθμοί, οι συσχετισμοί, οι υπολογισμοί και το ζύγισμα των ανθρώπινων ψυχών αιωρούνται για ώρα στην αίθουσα κυριεύοντας τις σκέψεις όλων.
Επιτρέπεται να θυσιαστούν οι ζωές λίγων ανθρώπων, για να σωθούν οι ζωές πολλών;
Ποια είναι εκείνα τα νομικά εργαλεία που μπορούν να οδηγήσουν σε μια ασφαλή και δίκαιη ετυμηγορία;
Τι σημαίνει αυτενέργεια, ποιος κώδικας τιμής και ποια δικαιοσύνη οπλίζει το χέρι του πιλότου;
Υπάρχει σε μια τέτοια περίπτωση δίκαιο και άδικο;
Δολοφόνος ή ήρωας ο ένστολος;
Υπάρχει η ηθική και τι ρόλο παίζει; Και από ποια πλευρά την αντικρίζεις;
Ποιος αποφασίζει ότι το λεγόμενο “το μη χείρον βέλτιστον” αποτελεί το μέτρο της ηθικής μας;
Ο συγγραφέας με ένα ευφυή ελιγμό αφήνει στο θεατή την ευθύνη της προσωπικής του κάθαρσης (Παπαοικονόμου). Τον βάζει σε πόλεμο με τη συνείδησή του. Η σιγουριά της αίσθησης δικαίου μέσα του κλονίζεται και τον οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά σε ένα άγνωστο “εαυτό” που όλοι κουβαλάμε μέσα μας.
Παρακολουθήσαμε την πρεμιέρα χτες, 1-10-24. Ένα θέμα επίκαιρο και συγχρόνως διαχρονικό, ένα θέμα που διεγείρει το κριτικό πνεύμα και την κριτική σκέψη των θεατών καθώς και το συναίσθημα. Μας άρεσε ιδιαίτερα. Καλοστημένη παράσταση με σωστό φωτισμό, ηχητικά εφέ καθώς και οθόνη για αποτύπωση της έντασης των προσώπων, και καλές ερμηνείες. Και βέβαια sold out. Οι ένορκοι – θεατές αθώωσαν χτες τον πιλότο κατά πλειοψηφία. Αναμένουμε και άλλες ετυμηγορίες.
Ξένια Κωνσταντοπούλου – Τσιμπουκτζόγλου
Δημοσιογράφος
2.10.2024
