| Ο Νικολά Φιλιμπέρ ανέβηκε στη σκηνή και ευχαρίστησε το Φεστιβάλ: «σας ευχαριστώ πάρα πολύ μέσα από την καρδιά μου, πραγματικά είναι υπέροχο όλο αυτό. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να μοιραστώ αυτό το βραβείο με τη Λίντα, τη σύντροφο και συνοδοιπόρο μου σε όλη αυτή τη διαδρομή, η οποία κάνει το έργο μου πιο φωτεινό και πιο λαμπερό και η οποία είναι και σήμερα μαζί μου εδώ, στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα να σας πω ότι αυτό το πάρα πολύ όμορφο δώρο που μου κάνατε θα βρει τη θέση του στο σπίτι μου, και πιο συγκεκριμένα σε έναν διάδρομο από τον οποίο περνάω σίγουρα 20 με 30 φορές την ημέρα, που σημαίνει ότι θα σας σκέφτομαι πολύ συχνά. Εντάξει, ίσως όχι και 30 φορές την ημέρα, αλλά σίγουρα πολύ» δήλωσε αρχικά ο Νικολά Φιλιμπέρ.
Στη συνέχεια, διηγήθηκε μια απολαυστική ιστορία στο κοινό. «Πριν δύο χρόνια, η Μπερλινάλε με τίμησε με τη Χρυσή Αρκτο, για την ταινία Στο ποταμόπλοιο, και την επόμενη μέρα είχα προβλήματα στο αεροδρόμιο. Η Χρυσή Αρκτος είναι στη βαλίτσα μου, ήσυχη ήσυχη και, προφανώς, όταν την περνάω από το μηχάνημα, εκείνο αρχίζει να χτυπάει. Η κυρία πίσω από τον υπολογιστή της μου λέει να την ανοίξω. Βγάζω το μικρό αγαλματάκι και η κυρία φωνάζει αμέσως τον προϊστάμενό της. Ο προϊστάμενος φωνάζει με τη σειρά του τον δικό του προϊστάμενό, και εκείνος καταλήγει να φωνάξει την αστυνομία. Σας ορκίζομαι ότι όλα αυτά που σας διηγούμαι είναι αλήθεια. Φτάνουν δυο γερμανοί αστυνομικοί, τεράστιοι, με αλεξίσφαιρα γιλέκα, και κοιτάζουν τη μικρή αρκουδίτσα πολύ διερευνητικά. Και φωνάζουν κι αυτοί τον προϊστάμενό τους. Εκείνος φτάνει, αναγνωρίζει το αντικείμενο και μου σφίγγει το χέρι, δίνοντάς μου συγχαρητήρια». |
