Είχαμε πολλά χρόνια να δούμε τέτοια επιθεώρηση, είναι αλήθεια! Με κείμενα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα αλλά και με έκδηλη την νοσταλγία του παρελθόντος κατορθώνει, σε τρεισήμισι ώρες, να περάσει τα μηνύματα που θέλει και τελικά να αποζημιώσει, και με το παραπάνω, το κοινό! Τα θεατρικά νούμερα δένουν αρμονικά με τους ηθοποιούς, είναι ευσύνοπτα και σε καμία περίπτωση δεν κουράζουν το θεατή. Είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο, ειδικά για όσους αγαπούν το καλό θέατρο, να δουν αυτή την παράσταση.
Τι να πρωτοθυμηθούμε από την παράσταση, μια και δεν υστέρησε ουδείς εκ των πρωταγωνιστών. Τον συνωμοσιολόγο-ταξιτζή Κώστα Κόκλα να μιλάει για τον Μητσοτάκη, τα εμβόλια, την αφρικανική σκόνη, σαν «ξερόλας» νεοέλληνας. Το δίδυμο Σταμάτη Φασουλή-Θοδωρή Αθερίδη να «κεντούν» κυριολεκτικά, υποδυόμενοι ανθρώπους που μόνο μιλούν, χωρίς ποτέ να ακούν τον συνομιλητή τους (χαρακτηριστικό της εποχή μας). Τον Γιώργο Κωνσταντίνου να ερμηνεύει εξαιρετικά, πότε τον άνθρωπο που περνάει μια «τηλεοπτική Οδύσσεια» στο σπίτι του και πότε τον άστεγο. Συγκινητική η παρουσία του μεγάλου μας κωμικού ηθοποιού!
Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου απλά εξαιρετική στο “νούμερο” της “Οικογένειας γαμιόσαντε”, που έχει ερμηνεύσει εξαιρετικά στο παρελθόν η Άννα Παναγιωτοπούλου. Πολύ καλή χημεία της και με την Δήμητρα Ματσούκα ως δίδυμο μαμάς-κόρης, να προσπαθούν να καταλάβουν τον τρόπο που σκέφτεται, ενεργεί και πάνω από όλα εκφράζεται η νέα γενιά.
Η Ελένη Καστάνη, η θρυλική κουτσομπόλα, η γυναίκα της διπλανής πόρτας, που την ενδιαφέρουν τα πάντα εκτός από «τα του οίκου της», δίνει πραγματικά τον καλύτερο εαυτό της, προσφέροντας στιγμές άφθονου γέλιου στο κοινό. Από κοντά και ο Αντώνης Λουδάρος, πότε ως κυρ-Παντελής, πότε ως σκηνοθέτης και πότε ως πατέρας που προσπαθεί να νουθετήσει το γιό του, δικαιολογεί απόλυτα την πολυετή παρουσία του στο χώρο της κωμωδίας.
Αεικίνητη η Δήμητρα Ματσούκα, που μεταμορφώνεται πότε σε κούκλα , πότε σε Μαντάμ Σουσού και πότε σε μητέρα που αγωνιά για το μέλλον του παιδιού της, δείχνει δείγματα του μεγάλου της υποκριτικού ταλέντου.
Πολύ καλός ο Λευτέρης Ελευθερίου, πότε σαν τράπερ Κλάνγκ και πότε ως Σάκης Ρουβάς, αποδεικνύεται σταθερή αξία της κωμωδίας. Ανταποκρίθηκαν στο ρόλο τους, τόσο η Ντορέτα Παπαδημητρίου, ως Ιnfluencer που προσπαθεί να κερδίσει followers, όσο και ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος, ως , με όσα αυτός ο ρόλος συνεπάγεται. Αποκάλυψη η ερμηνεία της Δέσποινας Πολυκανδρίτου που αφήνει υποσχέσεις για ένα λαμπρό μέλλον.
Δυνατό σημείο της παράστασης ήταν η αναβίωση των μεγάλων τηλεοπτικών επιτυχιών που ακόμη και σήμερα αναπολούμε. Από την Λάμψη και το Άγγιγμα Ψυχής μέχρι Το Κωνσταντίνου και Ελένης και τις Άγριες Μέλισσες. Όλα δοσμένα με τρόπο νοσταλγικό αλλά και με πολύ δυνατές ερμηνείες, που θύμισαν ακόμη και ηθοποιούς που έχουν φύγει από τη ζωή αλλά έχουν αφήσει το στίγμα τους στο θέατρο (Ντίνα Κώνστα ως Ντένη Μαρκορά, Άννα Παναγιωτοπούλου ως Μαντάμ Σουσού).
Άλλο ένα δυνατό σημείο της βραδιάς ήταν η αναδρομή στα πενήντα χρόνια του Ελληνικού τραγουδιού, που μας γέμισε όμορφες αναμνήσεις, ενώ έκλεισε ιδανικά την παράσταση.
Τέλος να δώσουμε τα εύσημα στον Μανόλη Παντελιδάκη, για τα σκηνικά, στη Ντένη Βαχλιώτη και στον Κώστα Ζήση για τα κοστούμια, στον Παντελή Μάκκα για τα video και στον Περικλή Μαθιέλλη για τα φώτα. Κεφάτη στις ερμηνείες της η δεκαμελής ορχήστρα που διηύθυνε ο μαέστρος Δημήτρης Κίκλης.
Μην την χάσετε!
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«ΤΟΤΕ, ΤΩΡΑ, ΠΑΝΤΑ».
Επιθεώρηση των Σταμάτη Φασουλή, Θοδωρή Αθερίδη, Μανίνας Ζουμπουλάκη, Βαγγέλη Νάση, Πέπης Ραγκούση.
Σκηνοθεσία: Στ. Φασουλής
Ερμηνεύουν: Στ. Φασουλής, Μ. Παπακωνσταντίνου, Γ. Κωνσταντίνου, Θ. Αθερίδης, Δ. Γκοτσόπουλος, Λ. Ελευθερίου, Ελ. Καστάνη, Κ. Κόκλας, Αντ. Λουδάρος, Δ. Ματσούκα, Μ. Νικολάου, Ντ. Παπαδημητρίου, Τρ. Ανανία. Σκην.: Μ. Παντελιδάκης. Κοστ.: Ντ. Βαχλιώτη, Κ. Ζήσης. Μουσ.: Στ. Κραουνάκης. Απόδ. στίχων: Γ. Παυριανός. Χορογρ.: Φ. Ευαγγελινός.
Θέατρο ΑΛΣΟΣ: Ευελπίδων 4, Κυψέλη – Πεδίον του Άρεως
Τηλ.: 210-8227471 & 210-8831487
Ημέρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο (ΕΩΣ 28/9)
Ώρα έναρξης παραστάσεων: 20:30 / Ώρα προσέλευσης 19:30 Προπώληση: https://www.more.com/theater/tote-tora-panta/
Κριτική του Σπύρος Σταθάτος
