Ήταν κάτι στις στροφές του καρουζέλ που πάντα με σταματούσε. Όχι απ’ τον ενθουσιασμό, αλλά από ένα ανεξήγητο βάρος που ένιωθα στο στήθος, μια μελαγχολία σχεδόν απαγορευμένη για ένα παιδί. Στεκόμουν απέναντι, με βλέμμα καρφωμένο στα ξύλινα αλογάκια που ανέβαιναν και κατέβαιναν σαν παγιδευμένα όνειρα, τυλιγμένα στη μουσική ενός κόσμου που γύριζε χωρίς να πηγαίνει πουθενά. Κάθε γύρος και μια σκέψη, κάθε χαμόγελο των άλλων παιδιών και μια ερώτηση που δεν ήξερα να διατυπώσω. Εκεί, μέσα στο φως και τα χρώματα, γεννήθηκε η πρώτη μου αίσθηση ότι κάτι τόσο όμορφο μπορεί να είναι ταυτόχρονα και τόσο λυπητερό!
Ίσως γι’ αυτό, μεγαλώνοντας, η εικόνα του καρουζέλ με συνόδευσε σαν σιωπηρό σύμβολο της ίδιας της ζωής. Μιας ζωής που, όσο φωτεινή κι αν μοιάζει απ’ έξω, μπορεί να κρύβει μέσα της μια κυκλική πορεία που δεν οδηγεί πουθενά. Κάπως έτσι άρχισα να καταλαβαίνω πως δεν είναι αρκετό να περιστρέφεσαι. Οφείλεις να κινείσαι! Όχι απλώς να ζεις, αλλά να επιλέγεις! Κι εδώ ξεκινά η ουσία της ύπαρξης.
Η ζωή συχνά μοιάζει με ένα καρουζέλ. Ένα παιχνίδι φαινομενικά ανέμελο, όπου τα αλογάκια περιστρέφονται ατέρμονα γύρω από τον άξονά τους, χωρίς ποτέ να αλλάζουν την κατεύθυνσή τους. Οι άνθρωποι που βρίσκονται επάνω τους, συνήθως παιδιά, απολαμβάνουν τη βόλτα με έναν αφελή ενθουσιασμό, ξεχνώντας ότι η κίνηση αυτή είναι περιορισμένη και καθορισμένη. Το αλογάκι ανεβαίνει και κατεβαίνει, αλλά δεν ξεφεύγει ποτέ από την κυκλική πορεία του.
Πολλοί από εμάς ζούμε τη ζωή μας ακριβώς όπως το αλογάκι του καρουζέλ. Περιστρεφόμαστε γύρω από τις ίδιες συνήθειες, τις ίδιες σκέψεις, τα ίδια πρότυπα συμπεριφοράς, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι η κατεύθυνση και η πρόοδός μας είναι προδιαγεγραμμένη. Παραμένουμε σε μια ασφάλεια και ρουτίνα, που αν και προσφέρει μια προσωρινή ανακούφιση και μία ψευδαίσθηση ικανοποίησης, μας κρατά στάσιμους και περιορισμένους. Τι πλάνη!
Το Coaching έρχεται να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ότι είμαστε οι καβαλάρηδες του αλόγου μας και όχι τα ίδια τα αλογάκια. Ο Coach δεν είναι κάποιος που θα μας πει ποια είναι η σωστή κατεύθυνση, αλλά κάποιος που θα μας ενθαρρύνει να σταματήσουμε για μια στιγμή την κυκλική πορεία, να παρατηρήσουμε τον ορίζοντα γύρω μας και να σκεφτούμε ποια κατεύθυνση θα θέλαμε πραγματικά να πάρουμε. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, αποκτούμε την επίγνωση ότι μπορούμε να κατεβούμε από το αλογάκι, να αλλάξουμε πορεία και να επιλέξουμε τον δρόμο που θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη και την αυτοπραγμάτωση.
Έχεις αλήθεια αναρωτηθεί μήπως κινείσαι σε μία κυκλική πορεία περιορισμών; Όταν βρίσκεσαι επάνω σε ένα αλογάκι του καρουζέλ, η κίνηση μπορεί να σου δίνει την ψευδαίσθηση της προόδου. Αν και κινείσαι, όμως, ο κόσμος γύρω σου παραμένει ο ίδιος. Είναι εύκολο να πιστέψεις ότι κάνεις κάτι, αλλά στην πραγματικότητα, περιστρέφεσαι μέσα σε ένα σύστημα που σε κρατά καθηλωμένο. Πόσες φορές δεν έχουμε αισθανθεί ότι τρέχουμε ασταμάτητα, αλλά ταυτόχρονα δεν φτάνουμε πουθενά;
Αυτός ο κύκλος μπορεί να αφορά τη δουλειά, τις σχέσεις, τις συνήθειες ή ακόμα και τον τρόπο σκέψης μας. Η φιλοσοφία του Coaching μας προκαλεί να δούμε αυτό το μοτίβο και να αναρωτηθούμε: «Μήπως είμαι εγκλωβισμένος σε έναν κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά;» Όταν αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τα μοτίβα που μας κρατούν πίσω, μπορούμε να εργαστούμε πάνω σε αυτά και να αλλάξουμε την πορεία μας. Ο Coach είναι εκεί για να μας στηρίξει σε αυτή την ενδοσκόπηση, βοηθώντας μας να δούμε καθαρά τι μας περιορίζει και τι πρέπει να αλλάξουμε για να βγούμε από τον κύκλο που μας εγκλωβίζει.
Το επόμενο βήμα είναι να πάρουμε τη γενναία απόφαση, να κατέβουμε από το αλογάκι του καρουζέλ. Αυτό μπορεί να φαίνεται τρομακτικό. Είναι άβολο να εγκαταλείψουμε τη σταθερότητα και την προβλέψιμη κίνησή του, ακόμα κι αν αυτό δεν μας πάει πουθενά.
Όμως, η πραγματική ανάπτυξη συμβαίνει όταν νικήσουμε τους φόβους μας και βγούμε από τη ζώνη άνεσής μας. Εδώ βρίσκεται η ουσία της αλλαγής που προτείνει το Coaching. Μας ενθαρρύνει να αγκαλιάσουμε το άγνωστο, να αναγνωρίσουμε τις προκλήσεις ως ευκαιρίες και να πάρουμε την ευθύνη της ζωής μας στα χέρια μας. Ο Coach δεν είναι εκεί για να μας δώσει έτοιμες λύσεις, αλλά για να μας στηρίξει να βρούμε τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση μέσα μας ώστε να κάνουμε το πρώτο βήμα έξω από το γνωστό και ασφαλές. Αυτό το βήμα μπορεί να είναι διαφορετικό για τον καθένα: αλλαγή καριέρας, βελτίωση μιας σχέσης, φροντίδα της υγείας, ενίσχυση της προσωπικής ανάπτυξης. Ό,τι κι αν είναι, όμως, το Coaching μας δείχνει πως η απόφαση είναι δική μας, και η δύναμη βρίσκεται ήδη μέσα μας.
Η κίνηση που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι εσωτερική. Η κίνηση των σκέψεων, των συναισθημάτων και των αποφάσεών μας. Η αληθινή πρόοδος ξεκινά όταν αρχίζουμε να αλλάζουμε την οπτική μας για τη ζωή, όταν κατανοούμε ότι εμείς μπορούμε να καθορίσουμε το πώς αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις γύρω μας.
Το Coaching λειτουργεί ως καθρέφτης, επιτρέποντάς μας να δούμε τον εαυτό μας πιο καθαρά. Μέσα από τη διαδικασία, μαθαίνουμε να θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους, να αναγνωρίζουμε τα δυνατά μας σημεία και να χρησιμοποιούμε τις αδυναμίες μας ως εφαλτήριο για ανάπτυξη. Αποκτούμε αυτοπεποίθηση όχι γιατί η ζωή ξαφνικά γίνεται εύκολη, αλλά επειδή μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με πιο ουσιαστικό και συνειδητό τρόπο.
Το αλογάκι του καρουζέλ είναι μια μεταφορά για τον τρόπο με τον οποίο πολλοί από εμάς ζούμε, εγκλωβισμένοι σε έναν κύκλο χωρίς πρόοδο. Η απόφαση να αλλάξουμε, να κατεβούμε από το αλογάκι, είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που μπορούμε να κάνουμε στη ζωή μας. Η διαδικασία του Coaching μπορεί να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε την πραγματική μας δύναμη και να βρούμε τη θέληση να αναλάβουμε την ευθύνη για να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη νόημα, πρόοδο και προσωπική ανάπτυξη. Η αλλαγή δεν είναι εύκολη, αλλά είναι απολύτως εφικτή. Το καρουζέλ της ζωής μπορεί να περιστρέφεται γύρω από εμάς, αλλά εμείς έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε πορεία, να κατεβούμε και να επιλέξουμε το δικό μας μονοπάτι.
Χρόνια μετά, κοιτάζω ξανά εκείνο το καρουζέλ των παιδικών μου χρόνων, όχι πια με το βάρος της μελαγχολίας, αλλά με την επίγνωση της επιλογής. Ξέρω πως μπορώ να παρατηρήσω τη στροφή του, να νιώσω τον ρυθμό του, αλλά να μη χαθώ μέσα του. Δεν είμαι πια το παιδί που στέκεται σιωπηλός παρατηρητής. Είμαι ο ενήλικας που επέλεξε να κατέβει, να πατήσει σταθερά στο έδαφος και να χαράξει δική του πορεία.
Γιατί τελικά, η ζωή δεν είναι ένα καρουζέλ. Η ζωή είμαστε εμείς και η δύναμη να αλλάξουμε τροχιά βρίσκεται πάντα μέσα μας. Η απόφαση είναι δική μας!
Dr. Κλημεντίνη Μπαρμπαρόσου
Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., M.Sc., Ph.D, Professional Coach
6.4.2025
