Το συγκλονιστικό «Prima Facie» με τη Λένα Παπαληγούρα επιστρέψει

Η Tessa είναι μια νέα και λαμπρή δικηγόρος, εθισμένη στη νίκη.

Έχει σφυρηλατήσει όλη την καριέρα της με απόλυτη αποφασιστικότητα, φροντίζοντας να ξεπεράσει την καταγωγή της από την εργατική τάξη για να μπορέσει να φτάσει στην κορυφή του παιχνιδιού. Και τα καταφέρνει. Πάντα τα καταφέρνει. Ξέρει καλά πως σε ένα ανδροκρατούμενο και βαθιά συντηρητικό σύστημα το «ποιον ξέρεις» και το «από που κατάγεσαι» είναι εξίσου σημαντικό με το «ποιος είσαι».

Δουλεύοντας σκληρά κάθε της υπόθεση έχει εξελιχθεί σε κορυφαία συνήγορο υπεράσπισης. Και καθοδηγούμενη από την πίστη της στο νομικό πλαίσιο και στο δικαίωμα για δίκαιες δίκες, δεν υπάρχει τίποτα που να αγαπά η Tessa περισσότερο από τη συγκίνηση που της χαρίζει το να αθωώνει πελάτες.

Ένα βράδυ, ένα ραντεβού με έναν συνάδελφό της πάει τρομερά στραβά. Και η απρόσμενη τροπή των γεγονότων μετατοπίζει την ηρωίδα στην άλλη πλευρά του μαρτυρίου.

Η ανερχόμενη δικηγόρος βρίσκεται ξαφνικά ανυπεράσπιστη μετά από σεξουαλική κακοποίηση. Και διαπιστώνει, για πρώτη φορά, ότι οι κανόνες του παιχνιδιού, που και η ίδια κατά καιρούς χρησιμοποίησε, τώρα μπορεί να μην την προστατεύσουν.

Η Tessa αμφισβητεί όλα όσα πίστευε, καθώς συνειδητοποιεί ότι οι νόμοι είναι φτιαγμένοι από άντρες. Και πως όλη η ηθική αντίληψη γύρω από τα όρια της σεξουαλικής κακοποίησης καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο, μέσα από τις απόψεις της πατριαρχικής εξουσίας για αυτό το ζήτημα. 

Το πολυβραβευμένο θεατρικό έργο PRIMA FACIE (στη νομική ορολογία «εκ πρώτης όψεως») της Suzie Miller είναι το έργο που άλλαξε παγκοσμίως από το 2019 τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης αντιμετωπίζει τη σεξουαλική κακοποίηση. Μετά την τεράστια επιτυχία του ως θεατρικό έργο, διασκευάστηκε από τη συγγραφέα σε μυθιστόρημα, το οποίο είναι ήδη παγκόσμιο best seller, ενώ η ομώνυμη ταινία ξεκίνησε γυρίσματα το 2024.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Μετάφραση: Δάφνη Οικονόμου

Σκηνοθεσία: Γιώργος Οικονόμου

Σκηνογραφία: Παρίς Μέξης

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος

Μουσική: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Λίνα Τουρκογιώργη

Studio Φωτογράφιση: Τάσος Βρεττός

Φωτογραφίες ανάγνωσης: Ελίνα Γιουνανλή

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Ερμηνεύει η Λένα Παπαληγούρα

Μια παραγωγή της Trish Wadley Productions και του Πολιτιστικού Οργανισμού «Λυκόφως»

Συμπαραγωγός: Θέατρο Πορεία

Υπό την αιγίδα του British Council και των Πρεσβειών Αυστραλίας και Μεγάλης Βρετανίας στην Ελλάδα.

Το έργο αναδεικνύεται στη ζωηρή σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου, ο οποίος δεν αρκείται σε μία “απλή” απόδοση. Η παράστασή του έχει ενέργεια, ρυθμό, εντάσεις και συναισθηματικές διαβαθμίσεις, διαχέεται στην πλατεία με πάθος.

Λένα Παπαληγούρα στην πρώτη ελληνική ερμηνεία του ρόλου, αεικίνητη και γεμάτη ενέργεια, κάνει τη σκηνή και το έργο κτήμα της.

Σε μια σημαντική ερμηνευτική στιγμή, η ηθοποιός αλλάζει προσωπεία, διαθέσεις και συμπεριφορές, “δημιουργεί” απολύτως τις επιμέρους καταστάσεις του έργου, τις διαμορφώνει με το σώμα, τη φωνή και την ψυχή της, αναδεικνύει το χιούμορ, το σαρκασμό, την ειρωνεία, τον κυνισμό και την οδύνη του χαρακτήρα .

Αθηνόραμα Τόνια Καραογλου

Ο Γ. Οικονόμου  με την δύναμη του θέατρου, καταφέρνει να καθηλώσει το κοινό.

Πρόκειται για μια παράσταση η οποία αιχμαλωτίζει το κοινό, καθώς το προβληματίζει κοινωνικά, το αγγίζει συναισθηματικά και το συνεπαίρνει θεατρικά.

Η Λένα Παπαληγούρα δομεί μια συγκλονιστική ερμηνεία του ρόλου της.

Επιδίδεται, επί σχεδόν δύο ώρες, σε έναν υποκριτικό άθλο.

Η αλήθεια της ηθοποιού κατορθώνει να παρασύρει το κοινό, ξεχνώντας προς στιγμήν ότι πρόκειται για μια ψευδαίσθηση…

Δρ. Ελένη Γκίνη, theatermag.gr

Με το που άρχισε η παράσταση «Prima Facie», φόρεσα τα γυαλιά μου. Δεν ξέρω πώς, αλλά κάπως μπερδεύτηκαν στα μαλλιά μου και τα φόρεσα στραβά. Μιάμιση ώρα μετά, δεν τα είχα διορθώσει. Είναι ο τρόπος της Λένας Παπαληγούρα πάνω στη σκηνή τέτοιος, που σε γραπώνει από τον γιακά, καθηλωτικά, δεν σου αφήνει περιθώρια περισπασμού.

Ένας μονόλογος, πιο πυκνό κείμενο δεν έχω συναντήσει. Σκέφτομαι ότι ο μονόλογος μπορεί και να είναι κάπως σαν πρωταθλητισμός του ηθοποιού.

Και η Παπαληγούρα παίζει… Πώς να το πω; «Κατά ριπάς».

Το θεατρικό αυτό, σε ευρηματική σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου, σε ακολουθεί τόσο ως θέμα, όσο και ως πρωταθλητισμός ηθοποιίας. Ο έλεγχος του σώματος της σε μια διαρκή, ιλιγγιώδη κινητικότητα. Ο έλεγχος της φωνής της σε ένα σωρό εναλλαγές προσώπων επάνω στο πρόσωπο της. Η παντελής έλλειψη «βοηθητικών» στοιχείων, όπως π.χ. σκηνικά, κοστούμια, μουσικές… Ενας ακόμα, διάολε, πάνω στη σκηνή, ίσα να περάσει… Τίποτα! Μιάμιση ώρα! Δυο οθόνες με γκρι, καθόλου εντυπωσιακές εικόνες, ένα κομβικής σημασίας τραπέζι, μια λάμπα, ένα ανιαρό μπλε κοστούμι, άντε και ένα φόρεμα κόκκινο με τιγρέ γόβες. Σιγά! Και ωστόσο η άτιμη, αλωνίζει τον τόπο, δημιουργεί εικόνες, γεμίζει τον χώρο πρόσωπα, ακροβατεί. Από άλογο κούρσας, σε ένα «Θέλω τη μαμά μου» και μετά λιοντάρι.

Ρέα Βιτάλη, protagon.gr

Η Παπαληγούρα, εξοπλισμένη με την πολυεπίπεδη μετάφραση της Δάφνης Οικονόμου, ντυμένη με τους αιχμηρούς φωτισμούς του Γιάννη Δρακουλαράκου και σε αρμονία με τη σκηνοθετική σύλληψη του Οικονόμου, οδήγησε με άκρα συνέπεια την Τέσα από το φως του δημόσιου βήματος στη σκοτεινιά της ιδιωτικής ταπείνωσης. Πέτυχε να συνθέσει σε ένα πρόσωπο δύο ρόλους κατά τρόπο που ο ένας να φωτίζει όλες τις πτυχές του άλλου και ιχνηλάτησε με τόσο σθένος τα αδιέξοδα της ηρωίδας .

Ηρακλής Λογοθέτης, documento, 29.01.2025