66ο ΦΚΘ: Προβολή της ταινίας «Η πιο πλούσια γυναίκα του κόσμου» με την Ιζαμπέλ Ιπέρ – Ειδική προβολή της τηλεοπτικής σειράς «Ριφιφί» του Σωτήρη Τσαφούλια, της COSMOTE TV, παρουσία των συντελεστών

Την ιέρεια του γαλλικού και παγκόσμιου κινηματογράφου Ιζαμπέλ Ιπέρ, τιμώμενο πρόσωπο του φετινού Φεστιβάλ, υποδέχτηκε το κοινό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, στην κατάμεστη αίθουσα του Ολύμπιον, όπου παρουσίασε την ταινία Η πιο πλούσια γυναίκα του κόσμου (2025) του Τιερί Κλιφά. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης καλωσόρισε στη σκηνή τη λαμπερή Γαλλίδα σταρ: «Από χθές το βράδυ φιλοξενούμε στη Θεσσαλονίκη μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς του παγκόσμιου κινηματογράφου. Είναι σπουδαία τιμή να την υποδεχόμαστε. Έχει ήδη παρουσιάσει την ταινία Copacabana (2010) του Μαρκ Φιτουσί, στην οποία συμπρωταγωνιστεί με την κόρη της, ενώ αύριο βράδυ θα διεξαχθεί μια ειδική τελετή, στο πλαίσιο της οποίας θα βραβευτεί από τον Δήμο Θεσσαλονίκης για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο και τον πολιτισμό. Σήμερα θα παρακολουθήσουμε την πιο πρόσφατη ταινία της, σε σκηνοθεσία του Τιερί Κλιφά. Πρόκειται για μια ιστορία βασισμένη σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που συνέβησαν την τελευταία εικοσαετία στη Γαλλία. Μια ιστορία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τόσο κινηματογραφικό όσο και κοινωνικό».

Από την πλευρά της, η πολυβραβευμένη ηθοποιός ευχαρίστησε τον Ορέστη Ανδρεαδάκη και το κοινό, απευθύνοντας σύντομο χαιρετισμό στα ελληνικά. Mιλώντας για την ταινία, στάθηκε στο γεγονός ότι πρόκειται για τη μεταφορά μιας πραγματικής ιστορίας στη μεγάλη οθόνη, αλλά και στην ερμηνεία της ως Μαριάν Φαρέρ: «Είναι μια ταινία πράγματι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, αρκετά γνωστά στην κοινωνία της Γαλλίας. Ωστόσο, παραμένει μια μυθοπλασία. Σκοπός του σκηνοθέτη ήταν να εξερευνήσει την ιστορία και να την αποτυπώσει μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Μια οπτική γωνία όχι ακριβώς ρομαντική, καθώς πρόκειται για μια ιδιαίτερα σκληρή ιστορία, αλλά διαφορετική. Ο χαρακτήρας που ενσαρκώνω είναι η Μαριάν Φαρέρ, μια γυναίκα που θυμίζει τον χαρακτήρα της πραγματικής ιστορίας. Πρόκειται για μια ιστορία με την οποία το κοινό είναι εξοικειωμένο λόγω της κατάληξής της. Εδώ όμως, μέσα από τον χαρακτήρα που υποδύομαι, η ιστορία ξετυλίγεται από την αρχή της. Από τη στιγμή που η πρωταγωνίστρια συναντά αυτόν τον φωτογράφο και γοητεύεται από την αστεία και έξυπνη προσωπικότητά του. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να αποτυπώσει την αλήθεια αυτής της σχέσης. Μπορεί η ιστορία να μην είναι πολύ γνωστή στην Ελλάδα, αλλά μέσα από την ταινία γίνεται ξεκάθαρο το τι ακριβώς συνέβη στη Γαλλία», ανέφερε η Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Όπως θυμάται η γαλλίδα σταρ, τα πρώτα γυρίσματα έγιναν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Ανάβυσσο: «Είναι ένα πανέμορφο μέρος», ανέφερε χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, σχετικά με το εάν είναι δύσκολο να ενσαρκώνει μια ηθοποιός έναν πραγματικό χαρακτήρα, η ίδια σημείωσε: «Πρέπει να προσπαθήσεις να αφήσεις πίσω σου την πραγματικότητα και να βυθιστείς στο κομμάτι της μυθοπλασίας προκειμένου να παρασυρθείς από το πρόσωπο που υποδύεσαι. Σε τέτοια πραγματικά γεγονότα, η κοινή γνώμη δημιουργεί μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη γύρω από τον χαρακτήρα. Για εμάς είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον γιατί προσπαθούμε να προσφέρουμε μια νέα διάσταση στα γεγονότα, ώστε ο θεατής να μπορέσει να κατανοήσει και την άλλη πλευρά. Θεωρώ ότι η ταινία καταφέρνει να διατηρήσει μια ισορροπημένη απόσταση μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας, χωρίς να γίνεται επικριτική», ολοκλήρωσε.

Αμέσως, ακολούθησε η προβολή της ταινίας.

Η νέα ταινία του Τιερί Κλιφά με τίτλο Η πιο πλούσια γυναίκα στον κόσμο που έκανε πρεμιέρα Εκτός Συναγωνισμού στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, αντλεί ανοιχτά και ελεύθερα από την υπόθεση Μπετανκούρ, ένα από τα πιο γνωστά πολιτικά σκάνδαλα της Γαλλίας. Η Ιζαμπέλ Ιπέρ δίνει μια εντυπωσιακή ερμηνεία ως Μαριάν Φαρέρ, μια πλούσια κληρονόμο της οποίας τα υπερβολικά δώρα σε έναν πολύ νεότερό της καλλιτέχνη προκαλούν την οργή του κοινού. Κάτι που αρχικά φαίνεται ως μια ιδιωτική υπόθεση γρήγορα εξελίσσεται σε εθνική υπόθεση, αποκαλύπτοντας κατηγορίες για χειραγώγηση, διαφθορά και εμπλοκή πρώην πολιτικών ηγετών. Με άξονα τη μαγνητική παρουσία της Ιπέρ, που είναι άλλοτε γοητευτική και αινιγματική και άλλοτε προκλητική, η ταινία διερευνά τις σκοτεινές πτυχές του μυθικού πλούτου και τη διαβρωτική διαπλοκή του χρήματος με την τέχνη και την πολιτική. Η κομψή σκηνοθεσία του Κλιφά μετατρέπει μια πραγματική ιστορία σε μια οξυδερκή και συναρπαστική μελέτη χαρακτήρων.

Η ειδική προβολή της τηλεοπτικής σειράς Ριφιφί του Σωτήρη Τσαφούλια, παραγωγή της COSMOTE TV

Η ειδική προβολή της τηλεοπτικής σειράς Ριφιφί του Σωτήρη Τσαφούλια πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου στην κατάμεστη αίθουσα Φρίντα Λιάππα, παρουσία του Chief of Corporate Communications, Sustainability & Channel Productions Ομίλου ΟΤΕ Δημήτρη Μιχαλάκη, της επικεφαλής περιεχομένου της COSMOTE TV Φαίης Τσιτσιπή,  του σκηνοθέτη Σωτήρη Τσαφούλια, των σεναριογράφων της σειράς Βασίλη Ρίσβα και Δήμητρας Σακαλή, και των ηθοποιών Ευαγγελίας Μουμούρη, Χρήστου Χατζηπαναγιώτη, Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, Προμηθέα Αλειφερόπουλου και Αχιλλέα Ζέρβα.

 

Στη σκηνή ανέβηκε αμέσως μετά η Φαίη Τσιτσιπή, επικεφαλής περιεχομένου της COSMOTE TV: «Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία. Όπως πάντα, παραδοσιακά μαζί, κάνουμε την πρεμιέρα μας. Βρισκόμαστε εδώ για να δείτε πρώτοι τη νέα σειρά μυθοπλασίας, παραγωγής COSMOTE TV – COSMOTE TELEKOM, το Ριφιφί σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι και περήφανοι για αυτή τη σειρά. Είμαστε επίσης χαρούμενοι που μας έχουν τιμήσει με την παρουσία τους και πολλοί από τους συντελεστές της σειράς, οι οποίοι θα τη δουν για πρώτη φορά μαζί σας. Οι δύο ιστορίες που θα παρακολουθήσουμε βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, εμπλουτισμένα με στοιχεία μυθοπλασίας από τον Βασίλη Ρίσβα και τη Δήμητρα Σακαλή, τους σεναριογράφους της σειράς. Η μία είναι η πολύ γνωστή ληστεία που έγινε τη δεκαετία του ’90 στην Αθήνα. Την άλλη δεν θα σας την αποκαλύψω, αλλά σύντομα θα τη δείτε στη μεγάλη οθόνη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συντελεστές της σειράς, αλλά και τους συνεργάτες μας, την Tanweer Productions, τον Διονύση Σαμιώτη και τον Πάνο Πετρόπουλο, μεταξύ άλλων. Εύχομαι να απολαύσετε τη σειρά, η οποία θα κυκλοφορήσει στα μέσα Δεκεμβρίου με έξι επεισόδια», ολοκλήρωσε.

Τη σκυτάλη πήρε ο σκηνοθέτης Σωτήρης Τσαφούλιας: «Σας καλωσορίζω κι εγώ με τη σειρά μου. Ευχαριστώ πολύ το Φεστιβάλ για την πρόσκληση: η Θεσσαλονίκη μού φέρνει πάντα τύχη. Το Ριφιφί είναι η πέμπτη σειρά για την οποία στέκομαι μπροστά σας στις αίθουσες του Φεστιβάλ και η χαρά μου είναι μεγάλη. Θα ήθελα πρώτα από όλα να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που έφτιαξε την COSMOTE TV, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν παραγωγές σαν το Ριφιφί, η τηλεόραση είχε σταματήσει να επενδύει στη μυθοπλασία και ανακύκλωνε συνεχώς ευτελή, χαμηλής ποιότητας και σκανδαλοθηρικά προγράμματα. Αυτός ο άνθρωπος μας επέτρεψε να πραγματοποιήσουμε παραγωγές μυθοπλασίας υψηλού επιπέδου: το όνομά του είναι Δημήτρης Μιχαλάκης. Μας εμπιστεύτηκε και μας έδωσε τα εργαλεία για να κατασκευάσουμε μαζί έναν νέο τηλεοπτικό δρόμο. Τον ευχαριστώ πολύ για το θάρρος του, το οποίο έπεισε και άλλους ανθρώπους σε άλλα κανάλια να ακολουθήσουν το παράδειγμά του», ανέφερε.

Στο σημείο αυτό, ο Σωτήρης Τσαφούλιας πρόσθεσε: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ηθοποιούς και ειδικά όσους είναι σήμερα εδώ: την Ευαγγελία Μουμούρη, τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, τον Αχιλλέα Ζέρβα, τον Προμηθέα Αλειφερόπουλο και τον αγαπημένο μου Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, ο οποίος επέστρεψε στη μικρή οθόνη ύστερα από χρόνια απουσίας και με τίμησε με το ταλέντο και τη φιλία του. Σας ενημερώνω εκ προοιμίου πως το Ριφιφί δεν θυμίζει σε τίποτα την εξαιρετικά επιτυχημένη σειρά La casa de papel. Η ουσία της ιστορίας είναι πράγματι η ληστεία, αλλά όλος ο πυρήνας της σειράς είναι η δεύτερη ιστορία, η οποία συγκλόνισε την Ελλάδα και θα αποκαλυφθεί στα τελευταία επεισόδια. Η ιστορία αυτή κάνει τη σειρά πιο συναισθηματική και ανθρωποκεντρική. Οι δολοφονίες και οι ληστείες είναι πλέον συχνό φαινόμενο στο τηλεοπτικό περιεχόμενο, οπότε αυτές οι θεματικές δεν απασχόλησαν ούτε εμένα ούτε τους σεναριογράφους: μας απασχόλησε, αντιθέτως, ποιοι πράττουν αυτά τα εγκλήματα, αλλά και για ποιους λόγους. Όλα ξεκινούν από μια ανάγκη, από έναν έρωτα, από έναν πόνο. Η μυθοπλασία ήρθε λοιπόν στο Ριφιφί για να καλύψει όσα δεν γνωρίζαμε, την ταυτότητα δηλαδή των δραστών και τις αιτίες πίσω από τις αποφάσεις τους: τα γεγονότα της ληστείας παρουσιάζονται όπως ακριβώς συνέβησαν. Τα τελευταία μου “ευχαριστώ” για απόψε απευθύνονται στο στήριγμά μου, τον διευθυντή φωτογραφίας μου, τον Κλαούντιο Μπολιβάρ, αλλά και τον Διονύση Σαμιώτη και τον Πάνο Πέτρόπουλο, τους παραγωγούς μας, οι οποίοι μετά τις 17 Κλωστές αποφάσισαν να συνεργαστούμε ξανά», ολοκλήρωσε.

Μετά την προβολή, ακολούθησε Q&A με τους συντελεστές της σειράς.

Σχετικά με τους λόγους που επιλέχθηκαν ηθοποιοί με κωμικό υπόβαθρο, ο Σωτήρης Τσαφούλιας ανέφερε: «Το ότι χρησιμοποιούμε κωμικούς ηθοποιούς για να κάνουμε μια δραματική σειρά εξηγείται από το γεγονός ότι η κωμωδία ενέχει στοιχεία τραγωδίας: οι δυο τους είναι αλληλένδετες, όπως και στη ζωή. Άλλωστε, δεν είναι σπάνιο να σε πιάνουν τα γέλια την ώρα που αφηγείσαι ένα δυσάρεστο γεγονός, και αντίστοιχα να συγκινείσαι στη διήγηση ενός ευχάριστου γεγονότος. Στο Ριφιφί, προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τις σωστές αναλογίες συναισθημάτων ώστε να υπάρχει ισορροπία».

Αναφορικά με τους λόγους που οι «κακοί» χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στο κοινό, ο Σωτήρης Τσαφούλιας σχολίασε: «Συνηθίζω να λέω ότι ως λαός είμαστε πάντα με την Αντιγόνη και ποτέ με τον Κρέοντα. Υποστηρίζουμε τις αξίες και όχι τις αρχές, διότι οι αρχές αλλάζουν. Οι κανόνες του σήμερα αλλάζουν συνεχώς και το τωρινό νόμιμο μπορεί να θεωρείται παράνομο αύριο. Υποστηρίζουμε τις αξίες του έρωτα, της αγάπης, της φιλίας ή της εκδίκησης και κατανοούμε τις εξωδικαστικές λύσεις, οι οποίες παρουσιάζονται και στις αρχαίες τραγωδίες όπως η Ορέστεια. Προσπαθώ να εισάγω χαρακτήρες που είναι συμπαθείς, γιατί δεν μου αρέσει ο διδακτισμός: θέλω να βγάλει το κοινό τα δικά του συμπεράσματα. Αν παρουσιάσω έναν χαρακτήρα ως αμετάκλητα κακό εξαρχής, έχω πάρει ήδη θέση. Ο ρόλος μου είναι να παρουσιάσω έναν δικό μου προβληματισμό για να τον μοιραστούμε: δεν παρουσιάζω μια θέση για να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε. Προσπαθώ να διατηρώ μια αντικειμενικότητα γι’ αυτό, όταν παρουσιάζω έναν εγκληματία ως συμπαθή, παρουσιάζω και τα εγκλήματά του με πολύ ρεαλιστικό τρόπο. Δεν κρύβω την ωμότητά τους, ακριβώς για να μην πάρω θέση», ανέφερε. Αμέσως μετά, η Ευαγγελία Μουμούρη προσέθεσε κάποια σχόλια από την πλευρά του ηθοποιού: «Για να μπορέσεις να μελετήσεις έναν χαρακτήρα οφείλεις να δικαιολογήσεις τις πράξεις του. Ένας κακός χαρακτήρας δεν γεννήθηκε κακός. Στο μαιευτήριο, ένα παιδάκι έχει όλη τη χαρά του Θεού. Το γεγονός ότι φτάνει σε ένα σημείο να χαρακτηριστεί ως κακός, είναι ένας χαρακτηρισμός αόρατος στον ίδιο. Κανένας κακός δεν θεωρεί ότι είναι κακός».

Σχετικά με το ποιες δυσκολίες συνάντησαν στην ενσάρκωση του ρόλου τους, η Ευαγγελία Μουμούρη απάντησε: «Ήρθε ένα τηλεφώνημα από τον Σωτήρη πριν από ενάμιση χρόνο. Δεν πίστευα ότι ήταν εκείνος. Ήταν όλα εύκολα, με ένα υπέροχο σενάριο και μια ανοιχτή παραγωγή. Επισκέφτηκα νοερά τη δεκαετία του ’90, ξύνοντας δικές μου προσωπικές πληγές. Όλα τα υπόλοιπα ήταν πολύ απλά». Με τη σειρά του, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος σχολίασε: «Παρότι εμφανίζομαι συνεχώς σε τηλεοπτικές επαναλήψεις,  είχα πάρα πολλά χρόνια να παίξω στην τηλεόραση.  Πέρασαν περίπου 14 χρόνια από την τελευταία μου εμφάνιση. Άρχισα να ζηλεύω κάποιες δουλειές που έβλεπα, πολλές από αυτές του Σωτήρη. Είπαμε ότι κάποια στιγμή πρέπει να δουλέψουμε μαζί. Δέχτηκα κι εγώ, όπως η Ευαγγελία, το τηλεφώνημά του και με μεγάλη χαρά τού είπα πως θα ήθελα να συνεργαστούμε. Δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερη αφορμή για να επιστρέψω στην τηλεόραση από τον Σωτήρη, που είναι ο πυλώνας της σειράς, αλλά και τους υπόλοιπους εξαιρετικούς συντελεστές και την παραγωγή. Άλλωστε, δεν είναι και ακριβώς τηλεόραση αυτό που ήθελα να κάνω από εδώ και στο εξής. Ήθελα μια τηλεόραση με κινηματογραφικά στοιχεία. Μου άρεσε πολύ η εμπειρία που ζήσαμε, με τις συνθήκες παραγωγής και τους υπέροχους ανθρώπους που συνάντησα. Η μεγαλύτερη δυσκολία για μένα στον ρόλο που υποδύθηκα ήταν να μην παίξω απλώς τον ρόλο: ήθελα να τον βιώσω και να τον συναισθανθώ», σχολίασε.

Στο σημείο αυτό, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης επισήμανε: «Χαιρόμαστε πολύ για τη σημερινή προβολή της σειράς: ήταν η πρώτη προβολή και για εμάς τους ίδιους. Από την πρώτη στιγμή που μου έκανε ο Σωτήρης την πρόταση και διάβασα το υπέροχο σενάριο, δέχτηκα αμέσως. Το επόμενο πρωί ξύπνησα μέσα σε έναν μικρό εφιάλτη, γιατί έχω μεγάλο πρόβλημα κλειστοφοβίας και τα γυρίσματα απαιτούσαν να βρισκόμαστε σε υπόγεια και λαγούμια. Στο τελευταίο πλάνο, την τελευταία μέρα, έπαθα μια μικρή κρίση πανικού. Όλα όμως πήγαν καλά τελικά». Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Αχιλλέας Ζέρβας: «Είμαι πολύ συγκινημένος. Ο ρόλος μου επί της ουσίας δεν υπήρχε. Πήγα για πλάκα σε ένα μάθημα του Σωτήρη, θεωρώντας πως δεν θα καταφέρω τίποτα. Δεν ξέρω τι έγινε σε εκείνο το μάθημα και κατάφερα να έχω ρόλο στη σειρά. Ποτέ δεν πίστευα πως υπήρχε περίπτωση να βρεθώ μπροστά σε τόσο κοινό όσο βρίσκεται εδώ σήμερα, πόσο μάλλον να συνεργαστώ με τόσο εκπληκτικούς ηθοποιούς. Το σενάριο ήταν το καλύτερο που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Χαίρομαι που ο Σωτήρης είναι στη ζωή μου: για ένα παιδί με τραυλισμό όπως εγώ, τα πράγματα δεν είναι εύκολα στην Ελλάδα. Όταν είδα τον ρόλο μου, πραγματικά δεν το πίστευα. Για μένα είναι πολύ μεγάλη τιμή να βρίσκομαι σε αυτή τη σειρά», τόνισε ο Αχιλλέας Ζέρβας.

Σχετικά με τις απαιτήσεις των σκηνικών, ο Σωτήρης Τσαφούλιας ανέφερε: «Οι δυσκολίες ήταν μεγάλες. Είναι πιο εύκολο να αναβιώσει κανείς την Αθήνα του 1900 ή του 1800, παρά του 1990. Όλα τα πεζοδρόμια και τα φανάρια ήταν αλλιώς. Έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο πώς θα προσεγγίσουμε τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα, αλλά και όλη την αισθητική συνολικά. Αυτό ήταν και το μεγάλο στοίχημα της σειράς: να κρατήσει την επαφή με την εποχή στην οποία τοποθετείται. Πολλά από τα σκηνικά κατασκευάστηκαν: αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην εταιρεία παραγωγής». Τέλος και σχετικά με την έννοια της συμπερίληψης, ο σκηνοθέτης της σειράς ανέφερε: «Όταν ευχόμαστε αφθονία το μυαλό μας πάει στα πολλά αγαθά, ενώ η ουσία είναι να μην έχουμε φθόνο για τον διπλανό μας. Ακόμα όμως κι αν αγνοεί κανείς το νόημα μιας λέξης, αυτή δεν χάνει τη δύναμή της. Ο κόσμος δεν ανήκει σε κανέναν: το νόημα είναι να συμπεριφερόμαστε ανθρώπινα και να είμαστε αγαπημένοι», ολοκλήρωσε.