Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων έρχεται τα Χριστούγεννα στο Θέατρο ΡΟΕΣ έτσι όπως δεν την έχετε ξαναδεί.

Η ομάδα επιχειρεί μια σκηνική παρουσίαση της περιπέτειας της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων.

“Τόσο λίγα απ’ αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν συμβαίνουν…”

Το 1865 κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση ένα βιβλίο παιδικής και φανταστικής λογοτεχνίας του Βρετανού συγγραφέα και μαθηματικού Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον, περισσότερο γνωστού με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ. Περιέγραφε με λεπτή φαντασία και παιδικό αυθορμητισμό τις περιπέτειες ενός κοριτσιού, της Αλίκης, η οποία μετά την πτώση της σε μία λαγότρυπα, περιπλανιέται σε ένα φανταστικό κόσμο.

Το έργο αναδύθηκε σε εποχή κομβική κι έχει αφήσει έως και σήμερα το αποτύπωμά του στη συλλογική μνήμη, ως μύθος, που φέρει πολύπλευρες σημασίες.

“Το σύμπαν και το ανθρώπινο μυαλό, το καθένα ξεχωριστά, δεν δημιουργούν το Παράλογο, αλλά μάλλον, το Παράλογο προκύπτει από την αντιφατική φύση του γεγονότος ότι και τα δύο υπάρχουν ταυτόχρονα.”

Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στο χώρο του nonsense, του λογικού παράδοξου, ξετυλίγεται σε πολλαπλές στρώσεις και είναι γεμάτο συμβολισμούς και μεταφορές.

Πρόκειται για την αφήγηση ενός ονείρου, που συχνά θα πάρει διαστάσεις εφιαλτικές. Μια αλληλουχία παράλογων συμβάντων, παρουσιάζονται με ρυθμό ασθματικό και γλώσσα οριακά παραληρηματική.

«Δεν με νοιάζει πολύ πού… αρκεί να φτάσω κάπου»

Υ.Γ. Όλοι μπορούμε να περιμένουμε ότι θα γίνουμε μέτοχοι ή μάρτυρες τουλάχιστον ενός «θαύματος» κάθε μήνα ή για την ακρίβεια κάθε τριάντα πέντε μέρες.

Αυτό ισχυρίστηκε και τεκμηρίωσε με λογικο-μαθηματικά επιχειρήματα ο Τζων Λίτλγουντ, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, πριν από αρκετά χρόνια, προσπαθώντας να απομυθοποιήσει -μεταξύ άλλων- τα υποτιθέμενα υπερφυσικά φαινόμενα.

Στην επιχειρηματολογία του Λίτλγουντ, ως «θαύμα» ορίζεται ένα εξαιρετικό “γεγονός”, ξεχωριστής σημασίας γι’ αυτόν που το βιώνει ή το παρατηρεί, το οποίο μπορεί να συμβεί με συχνότητα μία στο ένα εκατομμύριο. «Θαύμα», δηλαδή, μπορεί να θεωρηθεί κάθε στατιστικά απίθανο γεγονός. Αν υποθέσουμε πως κάθε άνθρωπος παραμένει ξύπνιος τουλάχιστον οκτώ ώρες κάθε μέρα, τότε κάθε δευτερόλεπτο βιώνει ένα “γεγονός”, το οποίο μπορεί να είναι είτε σημαντικό είτε όχι

Ο Λίτλγουντ υποθέτει πως ο άνθρωπος είναι ξύπνιος για περίπου 8 ώρες κάθε μέρα.
Ως αποτέλεσμα, λαμβάνοντας υπόψιν αυτές τις υποθέσεις και ύστερα από απλούς

υπολογισμούς, ένας άνθρωπος μέσα σε 35 μέρες θα έχει βιώσει περίπου ένα εκατομμύριο γεγονότα.

Σύμφωνα με αυτόν το ορισμό του θαύματος, κάθε άτομο αναμένεται να έχει παρατηρήσει τουλάχιστον ένα θαύμα με το πέρασμα 35

συνεχόμενων ημερών – και κατά συνέπεια, σύμφωνα με αυτή τη λογική, γεγονότα που μπορούν να χαρακτηριστούν ως θαύματα εμφανίζονται εν τέλει αρκετά συχνά.