Το παράξενο σε αυτή την επίθεση που έκανε η Χαμάς στο Ισραήλ, είναι ότι ήξεραν τα αντίποινα που θα είχαν από το στρατό του Ισραήλ, το ερώτημα είναι αν τους ενδιέφερε το αντίκτυπο που θα είχε ο λαός της Παλαιστίνης ή μήπως ο φανατισμός και η εκδίκηση δεν τους αφήνει να δουν τίποτα από όλα αυτά; Εκεί μπαίνει το άλλο ερώτημα μήπως υπάρχει δεύτερο σχέδιο που τους κάνει να πιστεύουν ότι θα παραβιάσουν τα σύνορα του Ισραήλ χωρίς αντίποινα; Γιατί δεν δούλεψε η άμυνα της Ισραήλ;
Θα έχουν την στήριξη που χρειάζονται οι Χαμάς; κάτι που ακόμα δεν το έχουμε αντιληφθεί; Στα δύο χρόνια που ετοίμαζαν την στρατιωτική επέμβαση, είχαν προετοιμάσει και τις συμμαχίες τους; Πόσο κινδυνεύει με τρομοκρατικές ενέργειες από ακραίες ισλαμικές οργανώσεις η Δύση;
Ακόμα και ότι αφορά το δημογραφικό στην Παλαιστίνη, διαμορφώθηκε ώστε να έχει υπεροχή στον πληθυσμό χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις δύσκολες συνθήκες για το λαό. Ο έλεγχος και η καταπίεση, οι πόλεμοι χρόνων έχουν κάνει φανατικούς τους Παλαιστίνιους γαλουχούνται από μικρά παιδιά στα όπλα (έχουμε δει παιδιά με όπλα στα χέρια να φωτογραφίζονται από τα στελέχη της Χαμάς). Όμως από όποια χώρα και αν προέχετε ο λαός θέλει να ζήσει, ο τρόμος του θανάτου είναι για όλους ο ίδιος. Έρχεται στο προσκύνιο το Παλαιστινιακό ζήτημα με το κίνδυνο μιας γενικευμένης σύραξης.
Αν λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο εκδίκησης οι Ισραηλινοί τότε ο φανατισμός θα γίνει τσουνάμι και θα μας πνίξει.
Είμαστε μάρτυρες μιας αιματοχυσίας, ακόμα και μέσα στην θαλπωρή του σπιτιού μας, αισθανόμαστε την κτηνωδία του πολέμου. Απίστευτες εικόνες με πτώματα, γκρεμισμένα σπίτια, παιδιά κατακερματισμένα και άλλα ζωντανά κατεστραμμένα ψυχικά, τρομαγμένα σαν μικροί άγγελοι παγιδευμένοι στην κόλαση. Γυναίκες κακοποιημένες και πονεμένες σε απόγνωση από τον τρόμο και την αγωνία για τα παιδιά τους μην ξέροντας τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Οι ηλικιωμένοι ανήμποροι περιμένουν το τέλος και προσεύχονται ο καθένας στους δικούς τού θεούς. Η ανθρωπότητα δεν διδάσκετε από το παρελθόν και το μέλλον είναι δυσήνιο.
Ιστορίες ανθρώπων στα ΜΜΕ
Ένα από αυτά τα παιδιά, μωρό σχεδόν, που έμεινε ορφανό, είναι ο Hamza, που στα αραβικά σημαίνει «λιοντάρι», «δυνατός», «στέρεος».
Είναι τραυματισμένος, μέσα στα αίματα και τη σκόνη και με επιδέσμους στο κεφάλι του. Ένας άνδρας, τον κρατάει επί ώρες στην αγκαλιά του, για να τον ηρεμήσει και να του προσφέρει λίγες στιγμές ασφάλειας και αγάπης, εν μέσω των θηριωδιών που διαδραματίζονται.
«Δεν κουράστηκες να τον κρατάς;»
«Και τι να κάνω; Πού να τον αφήσω; Είναι γιος μας τώρα πια»
«Το παιδί επιβίωσε. Οι γονείς του;»
«Όχι, σκοτώθηκαν. Θεός σχωρέσ’ τους»
«Είναι ο μοναδικός επιζών. Πώς τον λένε;»
«Hamza Malakeh»
Ο διάλογος διαδραματίστηκε σε ένα από τα νοσοκομεία της πολιορκημένης Γάζας.
————————
Μια Ισραηλινή μητέρα απελπισμένη μετά την αιχμαλωσία των παιδιών της την μόνη πληροφορία που έχει είναι από βίντεο. Μέχρι στιγμής, η Maayan δεν έχει ακούσει από καμία επίσημη πηγή σχετικά με την ασφάλεια της οικογένειάς της. Όμως αποκάλυψε ένα τρομακτικό βίντεο το οποίο αναρτήθηκε από στελέχη της Χαμάς σε ένα live στο Facebook. Φαίνεται από την εικόνα τα δύο κορίτσια κάθονται μαζί στο πάτωμα πάνω σε στρώματα. Διακρίνεται η Dafna, με το κεφάλι στα χέρια, το πρόσωπό της κατακόκκινο από το κλάμα. Η μικρότερη αδερφή Ella φαίνεται επίσης φοβισμένη. Απήχθησαν από τη Χαμάς το Σάββατο 7 Οκτωβρίου,
