Η αλήθεια είναι ότι σε όλους αρέσει να καταναλώνουμε!
Σε μια εποχή υπέρ – πληθώρας μας αρέσει να καταναλώνουμε γιατί μέσα σε αυτό εν τέλη βρίσκουμε ευχαρίστηση.
Σε μια σύγχρονη εποχή που τρέχεις να τα προλάβεις όλα, που ζεις σε μια πόλη που η μετακίνηση σου κοστίζει πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, βρίσκουμε μια μικρή απόλαυση στον καταναλωτισμό.
Εφ’ όσον η εργασία μας απορροφά την περισσότερη ενέργεια η χαρά και ο πολιτισμός μας είναι τα ψώνια. Για ένδυση υπόδηση, μικροπράγματα , είδη τροφίμων, και οτιδήποτε άλλο.
Εκτός του ότι η υπερκατανάλωση είναι αντί οικολογική είναι και καταστροφική για εμάς τους ίδιους.
Πολλές φορές καταναλώνουμε χωρίς ουσία και χωρίς νόημα. Γιατί μόνο αυτό μπορούμε να κάνουμε. Λες και το είναι μας ζητάει την επιβεβαίωση μέσα από τη ρευστοποίηση του ξοδέματος μας.
Καταναλώνουμε αυτοκίνητα, (μόλυνση περιβάλλοντος). Μας αναγκάζουν να καταναλώνουμε αυτοκίνητα για να μην μολύνουμε το περιβάλλον. Αλλάζουμε το αυτοκίνητό μας με ένα πιο σύγχρονο.
Καταναλώνουμε πολλές επεξεργασμένες τροφές. Μας οδηγεί σε περισσότερες ασθένειες. Οι άνθρωποι ασθενούν σε μια πόλη περισσότερο από ότι αν ζούσαν σε ένα φυσικό περιβάλλον και σε ένα χωριό κάνοντας αγροτικές εργασίες.
Καταναλώνουμε ρούχα και παπούτσια με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι στο παρελθόν. Η ποιότητα των ειδών αυτών έχει πέσει καθώς και η τιμή. Αυτό μας οδηγεί στο να αγοράζουμε ακόμα και πράγματα που δεν έχουμε απαραίτητη ανάγκη.
Καταναλώνουμε για να καταναλώσουμε. Γιατί εκεί οδηγηθήκαμε. Απομακρυνθήκαμε από το συναίσθημα και την ανθρώπινη επαφή και στρεφόμαστε στην ύλη για λίγη ηδονή.
Ο γυναικείος εγκέφαλος λέει όταν καταναλώνει παράγει ορμόνες που δημιουργούν ευχαρίστηση. Αυτό είναι το λεγόμενο shopping therapy. Ιστορικά ο γυναικείος εγκέφαλος από την εποχή των σπηλαίων είναι έτσι δομημένος γιατί η γυναίκα ήταν συλλέκτης. Όταν ο άντρας ήταν ακόμη κυνηγός η γυναίκα ήταν συλλέκτης (περισυνέλλεγε άνθη, χόρτα και οτιδήποτε χρειαζόταν για να συνοδέψει το κρέας που θα έφερνε ο κυνηγός)
Ο άντρας είχε ένα σκοπό και ένα στόχο το θήραμα γι’ αυτό ήταν κυνηγός.
Να όμως που φτάσαμε στον αιώνα της υπερπαραγωγής αντικειμένων που μολύνουν τον πλανήτη αλλά για λόγους οικονομίας πρέπει να διοχετευτούν αυτά τα αντικείμενα στην αγορά.
Εκεί αρχίζει το marketing και ο ρόλος της προώθησης για τον αγοραστή.
Είμαστε πιστά σκυλιά που αγοράζουμε τα πάντα γιατί πρέπει. Ποιος μπορεί να ζήσει χωρίς κινητό τηλέφωνο σήμερα στην οποιαδήποτε σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία;
Στα είδη τροφίμων θα πάρουμε πολύ περισσότερη ποσότητα από το κανονικό κι ας το πετάξουμε. Και το δέλεαρ κάθε νέας λιχουδιάς είναι μεγάλο. Επεξεργασμένα και συσκευασμένα τρόφιμα και σνακ που όλοι ξεγελιόμαστε και αγοράζουμε. Θρεπτικά δεν έχουν καμία αξία. Όμως όλοι τα καταναλώνουμε.
Καταναλώνουμε ακόμα και την ενέργειά μας. Σπαταλάμε το συναίσθημά μας στο ανούσιο αντί να το σπαταλήσουμε εκεί που χρειάζεται και εκεί που αξίζει.
Γεμίζουμε την άδεια μας ψυχή, για να πιστέψουμε ότι έχουμε λίγη ικανοποίηση. Η αγάπη όμως δεν βρίσκεται σε κανένα κινητό, σε κανένα αυτοκίνητο, σε καμία σοκολάτα, σε κανένα φόρεμα ή παντελόνι.
Μπορούμε να καταναλώνουμε λιγότερο; Από τις ηλεκτρικές συσκευές που καίνε ενέργεια αλλά είναι καθημερινά στη ζωή μας μέχρι την κατανάλωση των αντοχών μας και της ενέργειάς μας.
Είναι μια τεράστια κουβέντα που έχει και άλλες προεκτάσεις που δεν μπορούν να αναρτηθούν σε ένα ενδεικτικό άρθρο.
Θα επανέλθω με άλλα παρόμοια θέματα. Μείνει δυνατός , ζήσε δυνατός!
Αν είμαι ό,τι έχω
Κι αν ό,τι έχω έχει χαθεί ;
Τότε ποιος είμαι;
ΈΡΙΧ ΦΡΟΜ
Γράφει η Κλεοπάτρα Σβανά
