Όλο και περισσότεροι πια καταλαβαίνουμε ότι βιώνουμε μια περίοδο μετάβασης. Η εποχή του ακραίου ατομικισμού και η αδιαφορία για τις συλλογικές μας ευθύνες πολλαπλασιάζει τα αδιέξοδα. Ωστόσο στον ορίζοντα διακρίνεται ένα ψηφιδωτό όπου κυριαρχούν οι αιματηρές συγκρούσεις, η οικολογική καταστροφή του πλανήτη, η αύξηση των ανισοτήτων καθώς και η ναρκοθέτηση της δημοκρατίας, δυστυχώς, όχι μόνο από δηλωμένους εχθρούς της. Με την ελληνική ψηφίδα να αγγίζει το σκοτεινό μέρος του παζλ, με τα Τέμπη, τις καλοκαιρινές πυρκαγιές, τις φθινοπωρινές πλημμύρες, την γεωμετρική αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων, την ενδοοικογενειακή βία και τις απειλές του οργανωμένου εγκλήματος. Με την ακρίβεια να μετατρέπει τα εισοδήματα των περισσότερων σε μεγαλύτερα κέρδη όλο και λιγότερων. Την υγεία και την εκπαίδευση να δοκιμάζονται καθώς η διαθεσιμότητα των υπηρεσιών τους περιορίζεται διαρκώς για τους πιο αδύναμους οικονομικά. Με το δημογραφικό να υποθηκεύει το μέλλον μας, άξιους συμπατριώτες να μεταναστεύουν, σε ένα ρευστό και ανησυχητικό γεωπολιτικό περιβάλλον.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα η ύπαρξη εναλλακτικής πολιτικής πρότασης είναι εθνικό και όχι απλά παραταξιακό καθήκον. Ευκαιρίες ώστε μια εναλλακτική πολιτική να μπορεί να μεταφραστεί σε κυβερνητική πρόταση και να μην είναι ένα ευχολόγιο με κλισέ περασμένων δεκαετιών υπάρχουν. Δημιουργικοί άνθρωποι υπάρχουν, όπως και συλλογική συνείδηση σε μεγάλος μέρος της κοινωνίας μας. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις δυνατότητες που μας δίνουν οι τεχνολογικές εξελίξεις και η τεχνητή νοημοσύνη, με την προϋπόθεση ότι αξιοποιούνται για το συλλογικό καλό και όχι για τον πλουτισμό των γιγάντων της τεχνολογίας, τότε όλα τα συστατικά υπάρχουν για να κάνουμε πράξη την αλλαγή που απαιτείται για μια πιο δίκαιη και συνεκτική κοινωνία.
Ένα πρόγραμμα υπέρβασης των αδιεξόδων όμως θα πρέπει:
Να είναι πραγματικά εναλλακτικό. Δεν αρκεί να αντικατασταθεί η μια ομάδα «εκλεκτών της εξουσίας» από άλλη ομάδα και να περιμένουμε ότι θα αλλάξει έτσι πραγματικά η πορεία της πατρίδας μας. Χρειαζόμαστε ριζοσπαστικές αλλαγές που θα μειώσουν τη δύναμη των «ισχυρών του χρήματος» στους δημοκρατικούς μας θεσμούς και την υπερσυγκέντρωση οικονομικής εξουσίας.
Να είναι πραγματικά προοδευτικό. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ζει σε μια μόνιμη κατάσταση αβεβαιότητας και φόβου για το μέλλον. Πρέπει να δώσουμε την κατεύθυνση στο μέλλον που έρχεται ώστε όλα τα μέλη της κοινωνίας να έχουν ισχυρό κέρδος από τα οφέλη που θα προκύψουν από τις αλλαγές και τις εξελίξεις που έρχονται. Δεν είναι λύση να σταματήσουμε τις αλλαγές, ακόμα και αν τα καταφέρναμε, που πολύ αμφιβάλλω, τότε τα ίδια προβλήματα θα επέστρεφαν πολύ σύντομα ακομα πιο πιεστικά και θα μας έβρισκαν ακόμα πιο απροετοίμαστους.
Να είναι κοινωνικά, πολιτικά και εκλογικά νικηφόρο. Η κοινωνική πραγματικότητα στην πατρίδα μας επιβάλλει μια εναλλακτική πρόταση πολιτικής ως βάση του κυβερνητικού πολιτικού σχεδίου που θα υλοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση.
Και να απαντήσουμε θετικά στα ερωτήματα που μπαίνουν όλο και πιο συχνά.
Έχουμε κόμματα ικανά να ανταποκριθούν;
Έχουν τα κόμματα αυτά πρόσωπα κατάλληλα «να το πάρουν πάνω τους»;
Έχουν τα κόμματα αυτά διάθεση ενεργοποίησης των πολιτών στην κατεύθυνση μιας τέτοιας αλλαγής;
Με αυτές τις προϋποθέσεις, αυτή η «μητέρα των πολιτικών μαχών» δεν μπορεί παρά να είναι νικηφόρα και εκ των υστέρων να αναρωτιόμαστε «καλά, τόσο εύκολο ήταν;»
Όλα αυτά λίγες μέρες πριν τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και ένα μήνα περίπου πριν την ανάδειξη Προέδρου του. Με το βλέμμα μας στραμμένο στο μέλλον και την κοινωνία, προσηλωμένοι στην ανάγκη ανταπόκρισης μας στο πλειοψηφικό λαϊκό αίτημα για δημοκρατική αλλαγή και κοινωνική ανασύνταξη σε μια ασφαλή Ελλάδα.
30.8.2024
