Ο Γιάννης Πανουτσόπουλος από την Πάτρα, βραβεύτηκε από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος, πήρε το πρώτο βραβείο, επίσης βραβείο ερμηνείας και έπαινο κειμένου, δηλαδή συνολικά τρεις από τις έξι διακρίσεις στο τελικό των μονολόγων επί σκηνής, με τίτλο “Η τέως” για το έτος 2024
Αυτός ο νέος καλλιτέχνης, μας ξάφνιασε ευχάριστα με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, αλλά και με την ευγένεια του. Έγγραψε και ερμήνευσε το μονόλογο με τίτλο “Η τέως”, δείχνοντας μας ότι όχι μόνο μπορεί να γράψει (με ευαισθησία) ένα άρτιο κείμενο, μπορεί και να ερμηνεύσει με ευκολία θα έλεγα ένα δύσκολο και απαιτητικό ρόλο. Γνωρίζοντάς τον καλύτερα μέσα από την συνέντευξη τον θαύμασα ακόμα περισσότερο και για το συγγραφικό του ταλέντο.
Κ.Κ.: Είδαμε ένα εκπληκτικό άρτιο μονόλογο από όλες τις απόψεις, σενάριο, ηθοποιία, συναίσθημα. Είσαι ένας νέος άνθρωπος με μεγάλες ευαισθησίες, θα ήθελα να ρωτήσω αν έγραφες από μικρός.
Γ.Π.: Δεν έγραφα από μικρός όμως διάβαζα πολύ.
Κ.Κ.: Είσαι φιλόδοξός ή απλά εργάτης της τέχνης και του πολιτισμού;
Γ.Π.: Προσωπικά, δεν έχω φιλοδοξίες. Ελπίζω να παραμείνω δημιουργικός, αυτό θα μπορούσε να μετρήσει σαν φιλοδοξία; Είμαι και θα παραμείνω ερασιτέχνης. Ακολουθώ τους δρόμους της Τέχνης γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Έχω ασχοληθεί με το διήγημα, την ποίηση, το θεατρικό έργο, και την υποκριτική, και πάντα, η μόνη φιλοδοξία είναι να εκφραστώ με σαφήνεια και ειλικρίνεια.
Φωτό: Στιγμιότυπο από την ερμηνεία του Γιάννη Πανουτσόπουλου από το μονόλογο “Η τέως”
K.K.: Πως σκεφτικές να λάβεις μέρος στο διαγωνισμό της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος και τι περίμενες;
Γ.Π.: Όταν είδα την προκήρυξη του διαγωνισμού για μονόλογο μικρής διάρκειας από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος, σκέφτηκα αμέσως το διήγημά μου “Η Τέως”, που φιλοξενείται στη συλλογή μου “Ο χρόνος είναι κύμα”. Το είχα παρουσιάσει ήδη στην Πάτρα στο θέατρο Act σε ένα όμορφο event με τίτλο “Ποιητές επί σκηνής”, τότε σε σκηνοθεσία του Τηλέμαχου Τσαρδάκα και σκέφτηκα, γιατί όχι και σε διαγωνισμό. Στο στήσιμο του ρόλου κάναμε αλλαγές και βελτιώσεις με το Γιάννη Αναστασόπουλο και ανέβηκα στη σκηνή του θεάτρου Παραμυθίας με μεγάλο άγχος αλλά και κάποια εσωτερική σιγουριά. Πήγε πάρα πολύ καλά, έφτασε στον τελικό, και απέσπασε το πρώτο βραβείο και συνολικά τρεις από τις έξι διακρίσεις. Είναι πάντα μεγάλη η συγκίνηση από το χειροκρότημα και από τα σχόλια του κοινού. Σκέφτομαι να μεγαλώσω τον μονόλογο, που τώρα διαρκεί μόνο ένα τέταρτο, ώστε να μπορεί να σταθεί σαν παράσταση. Για το ταξίδι αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω πέρα από τους σκηνοθέτες μου, και τον Αλέξανδρο Κακαβά, πρόεδρο της Ένωσης, για την ευθύτητα αλλά και τη ζεστασιά του.
Φωτό: Στο θέατρο Παραμυθίας η Αλμπέρτα Τσοπανάκη δίνει το βραβείο στο Γιάννη Πανουτσόπουλο.
Κ.Κ.: Είδαμε στο θέατρο Παραμυθίας ένα εκπληκτικό μονόλογο, θα ήθελα να ρωτήσω αν ασχολείσαι καιρό με το θέατρο; Πες μας αν έχεις γράψει άλλο σενάριο;
Γ.Π.: Είμαι, εδώ και μερικά χρόνια, μέλος της θεατρικής ομάδας Bad Eggs στην Πάτρα. Έχουμε για εμψυχωτή και σκηνοθέτη τον Γιάννη Αναστασόπουλο, και κάθε χρόνο βγάζουμε μια ερασιτεχνική παράσταση μέσα από τις μεθόδους του devised theater (θέατρο της επινόησης). Ανεβάσαμε το Work In Progress είναι μια παρωδία από χριστουγεννιάτικες ιστορίες, και έχει προκύψει ως ένα υβρίδιο από devised και improv theater. Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε χωρίς κείμενο και περιέργως αυτό είχε χαλαρωτική επίδραση στην ομάδα. Αρχικά, φοβόμουν για το αντίθετο. Αλλά τελικά, μια δουλεμένη ομάδα έχει δημιουργήσει τα κανάλια εκείνα που χρειάζονται ώστε το αποτέλεσμα να είναι συμπαγές και συνεπές ακόμα και χωρίς κείμενο.
Από δουλειές που ετοιμάζω, υπάρχει το πρώτο μου θεατρικό έργο, με τίτλο “Ζωή χωρίς Κυριακή” που έγραψα το 2023 – 2024 με τη δραματουργική επιμέλεια του Βασίλη Κατσικονούρη. Βραβεύτηκε από το Outreach Project 3 και είμαι σε αναζήτηση ώστε να γίνει παράσταση. Μακάρι να είμαι τυχερός και να δω τους ήρωές μου να ζωντανεύουν.
Κ.Κ.: Ξέρω ότι είσαι πολυγραφότατος, να βγάλουμε μια είδηση! Περιμένουμε μια καινούργια σας δημιουργία ένα βιβλίο. Έχεις κάτι στα σκαριά;
Γ.Π.: Κυκλοφόρησε, στα τέλη του Φλεβάρη, η νέα μου συλλογή διηγημάτων από τις εκδόσεις Τύρφη, με τίτλο “Ουδέν μένει”. Δεν έχω κάποιο θεματικό άξονα να τα διέπει όλα, είναι ποικίλης θεματολογίας. Έχω πιάσει κάποια λειτουργήματα που υποφέρουν στην Ελλάδα της κρίσης και της διαπλοκής, όπως για παράδειγμα του πυροσβέστη και του γιατρού, έχω ασχοληθεί με παρίες της κοινωνίας, εξερεύνησα λίγο το ταμπού των ψυχικών νοσημάτων, και έχω αρκετούς κατατρεγμένους χαρακτήρες του περιθωρίου, της ανέχειας και της παρανομίας. Φυσικά, έχω και πάρα πολλές “ιστορίες της καψούρας” όπως μου αρέσει να λέω για τις ερωτικές ματαιώσεις.
Φωτό: εξώφυλλο του νέου βιβλίου
Κ.Κ.: Ευχαριστώ πολύ
Γ.Π.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ
