Μετά από δύο επιτυχημένους κύκλους παραστάσεων και την περιοδεία της στη Θεσσαλονίκη και σε επιλεγμένες πόλεις της Ελλάδας, η παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη “Το τραγούδι της Φλέρυς” με την Ελένη Κοκκίδου στον ομώνυμο ρόλο επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Το κοινό δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά οι γονείς κι εμείς ένα μικρό ανυπεράσπιστο παιδί μπροστά τους 1985. Ρωμαϊκή Αγορά. Η τελευταία μεγάλη συναυλία της Φλέρυς Νταντωνάκη. Το καλλιτεχνικό γεγονός παίρνει τεράστιες διαστάσεις και το πλήθος είναι τόσο μεγάλο που παρακολουθεί τη συναυλία κρεμασμένο στα κάγκελα. Λίγο πριν την έναρξη, η Φλέρυ παθαίνει κρίση αγοραφοβίας και αρνείται να βγει στη σκηνή. Περνάει κάποια ώρα μόνη της προσπαθώντας να συνέλθει και να βρει το κουράγιο που χρειάζεται. Πώς ένιωθε; Από πού προσπαθούσε να αντλήσει δύναμη; Ποιες ήταν οι αξίες της και ποιοι οι εφιάλτες της; Με αυτά τα δραματικά λεπτά, τις σκέψεις, τα συναισθήματά, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της τραγουδίστριας καταπιάνεται το έργο, αναζητώντας το όριο εκείνο ανάμεσα στην Τέχνη και τη θυσία. Την ιδιοφυία και το τίμημα. Ο Μάνος Καρατζογιάννης, μετά τις παραστάσεις «Για την Ελένη», για την Ελένη Παπαδάκη, «Φύλακας μιας Επανάστασης», για τον Γιάννη Βλαχογιάννη, και την ταινία του για τη Μελίνα Μερκούρη «Μελίνα Στοπ – Καρέ, αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα», σκηνοθετεί την Ελένη Κοκκίδου σε μια παράσταση που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς την περασμένη θεατρική σεζόν. Το κείμενο της παράστασης για τη φωνή – φαινόμενο του ελληνικού τραγουδιού, τη Φλέρυ Νταντωνάκη υπογράφει ο βραβευμένος πεζογράφος Δημήτρης Οικονόμου.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ίσως να ’χει δίκιο. Πάντως λέει την αλήθεια. Την αλήθεια της.
Όπως όλοι οι «τρελοί»… Στην περίπτωσή της βέβαια το παιδί είναι ένα θαύμα και η τρέλα της έρχεται από το φεγγάρι.
Ναι, για τη Φλέρυ μιλάμε – πενήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του «Μεγάλου Ερωτικού» – για «το τραγούδι της»… τις «ώρες τις συντριβής της», μέσα από το εξαιρετικό κείμενο του πεζογράφου Δημήτρη Οικονόμου, ο οποίος γράφει πρώτη φορά για το θέατρο, και την αισθαντική ερμηνεία της Ελένης Κοκκίδου. Κι ο ήχος του Μάνου Χατζιδάκι πάντα «ανεπανάληπτος», όπως χαρακτήριζε και ο ίδιος ο συνθέτης τη φωνή της.
Μια φωνή που μπορεί να ελευθερώνει την καρδιά μας.
Μια φωνή σαν της Φλέρυς Νταντωνάκη.
Μάνος Καρατζογιάννης
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Ερμηνεία: Ελένη Κοκκίδου
Μαζί της επί σκηνής ο Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά – κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Φωτισμοί: Άγγελος Παπαδόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Μπέκας
Γραφιστικά: Πέτρος Παράσχης
Φωτογραφίες: Σπύρος Περδίου
Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Σάββατο 29 Μαρτίου στις 21:00
Κυριακή 30 Μαρτίου στις 21:00
Σάββατο 5 Απριλίου στις 21:00
Κυριακή 6 Απριλίου στις 21:00
Παρασκευή 11 Απριλίου στις 21:00
Σάββατο 12 Απριλίου στις 21:00
Κυριακή 13 Απριλίου στις 21:00
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Σάββατο & Κυριακή: 15 ευρώ (κανονικό), 12 ευρώ (μειωμένο), 10 ευρώ (ανέργων – ΑΜΕΑ), 5 ευρώ (ατέλεια) Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/to-tragoudi-tis-flerys-3os-xronos Το Τραγούδι της Φλέρυς 3ος χρόνος | Εισιτήρια online! | More.com
Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά
Θέατρο Σταθμός
Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)
τηλ. 210 52 30 267
Επιχορηγούμενη παραγωγή από το Υπουργείο Πολιτισμού.
* Το κείμενο έχει την έγκριση της κόρης της Φλέρυς Νταντωνάκη, της μοναδικής της κληρονόμου, αλλά και της αδελφής της.
Έγραψαν για την παράσταση «Το τραγούδι της Φλέρυς»
Η παράσταση «Το τραγούδι της Φλέρυς» στο θέατρο «Σταθμός» τα είχα όλα: είχε το κείμενο του Δημήτρη Οικονόμου -στο πρώτο του θεατρικό που παρουσιάζεται, γιατί μαθαίνω ότι έχει κι άλλα στο συρτάρι του. Ένα κείμενο που «κρυφάκουσε» και συναισθάνθηκε τις σκέψεις, τους φόβους, τους δαίμονες και της αγωνίες της αξέχαστης Φλέρυς Νταντωνάκη, ένα κείμενο που είχε έρευνα και άγγιξε πολλές φορές τη ροή του χρόνου (και των χρόνων της Φλέρυς), της ιστορίας και της ιστορίας της. Είχε τη σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη, που υπογράμμισε με τη γλώσσα του θεάτρου, όσο χρειαζόταν, την προσωπικότητα αυτής της μοναδικής ερμηνεύτριας και έδωσε τον απόλυτο χώρο στην ερμηνεία της Ελένης Κοκκίδου, η οποία άγγιξε εύστοχα την ευθραυστότητα, την ευαισθησία και τις μεταπτώσεις της διάθεσής της Φλέρυς, και μετέδωσε πολλές φορές συγκίνηση στην πλατεία. (…) Δεν μπορώ να αποφασίσω ποια ήταν η πιο δυνατή στιγμή της παράστασης, γιατί ήταν πολλές: τα χρόνια της Αμερικής, ο Μάνος, ο «Μεγάλος Ερωτικός», οι δαίμονές της που έρχονταν και ξανάρχονταν. Ξέρω μόνο ότι συγκινήθηκα πολλές φορές σ’ αυτή την παράσταση (διόλου εύκολο και σύνηθες για τους ανθρώπους που βλέπουμε πολύ θέατρο). Και σιγοτραγούδησα, μαζί με την Ελένη Κοκκίδου, άλλες τόσες. Γιατί, ασφαλώς, οι μύθοι πάντα γοητεύουν και συγκινούν. Πόσο μάλλον όταν είναι μέρος και της δικής μας διαδρομής και των δικών μας στιγμών.
Όλγα Σελλά, «Το τραγούδι της Φλέρυς», οι αγωνίες ενός εύθραυστου μύθου (της Όλγας Σελλά) | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ (oanagnostis.gr)
