Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Ειλικρινά, τέτοιο …κρυόμπλαστρο φινάλε της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την «ομάδα» του ΔΕΝ το περίμενα. Περίμενα, ήθελα, προσδοκούσα κάτι καλύτερο από αυτόν. Και δεν απογοητεύτηκα επειδή δεν έκανε ούτε μια φορά τον κόπο να ασχοληθεί μαζί μου. Γιατί άλλωστε; Μου το χρωστούσε;
Η «ομάδα» του, χτισμένη αρκετά «προκατ» αλλά προσεκτικά από το 2017-18, ήταν αρκετά συμπαγής, τουλάχιστον όσο συμπαγής μπορεί να είναι μια κυβερνητική ομάδα στην Ελλάδα που αναλαμβάνει να κάνει ένα έργο και ο αρχηγός της δεν θέλει να παρεκκλίνει ούτε εκατοστό. . Υπήρχε υψηλό ποσοστό διαφαινόμενης συμφωνίας μεταξύ των βασικών υπουργών, οι βουλευτές ήταν περίπου καλοκουρδισμένοι και είχαν επιλεγεί με τεράστια προσοχή ( τουλάχιστον με την προσοχή που ο Μητσοτάκης ήθελε) , η κυβέρνηση έδειχνε ότι λειτουργούσε με άλλο γνώμονα, με άλλο μοιρογνωμόνιο , έδειχνε ότι ήταν πιο φρεσκαρισμένη από τις προηγούμενες , με νέους, πιο «ξεσκονισμένους» στόχους, νέους, πιο καλο-εκπαιδευμένους ανθρώπους , είχε κερδίσει τις εκλογές του 2019 σχετικά εύκολα βγάζοντας 158 έδρες, είχε στριμώξει τον Τσίπρα στους 86 – «στρίμωγμα» αλλά ο Τσίπρας ήταν χαρούμενος- και όλους τους υπόλοιπους σε αριθμούς κάτω του 10 και είχε απέναντί της μια κυβέρνηση έρμαιο των επιπολαιοτήτων της.
Οι δυο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαίου 2023 έπαιξαν – δεν έπαιξαν ρόλο στο αποτέλεσμα των επαναληπτικών του Ιουνίου με την ενισχυμένη αναλογική που έδωσε στον Μητσοτάκη 158 έδρες και στον Τσίπρα πρόσθετες σκοτούρες. Αλλά οι σοβαρές ανησυχίες ΕΠΡΕΠΕ να έχουν πιάσει τον πρωθυπουργό μετά τις Δημοτικές Εκλογές, ιδιαίτερα στην Αθήνα , όπου ο « εκλεκτός» ανεψιός του – ο Κώστας Μπακογιάννης- ο οποίος αρχικά κατάφερε 1. Να απογοητεύσει εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίους με τον περίφημο «Μεγάλο Περίπατο» της Πανεπιστημίου. 2. Με τις επιλογές του να δυσαρεστήσει σφόδρα καταξιωμένα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα οποία έμειναν έξω από τα ψηφοδέλτια, 3. Να παρουσιάσει ένα «ψηφοδέλτιο της παρέας» που ελάχιστη γνώση της Αθήνας και των προβλημάτων της είχαν και 4. Να χάσει τις επόμενες Δημοτικές Εκλογές, όλοι ήξεραν και περίμεναν αλλά οι «πληροφορίες» δεν είχαν φτάσει στο <Μέγαρο Μαξίμου!.
Ο Μπακογιάννης έχασε, απέκτησε τον ανεπίσημο τίτλο του …επικεφαλής της Αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο και μια ενοχλητική οσμή φαβοριτισμού άρχισε να εκπέμπεται σιγά-σιγά από όλα τα Κέντρα της Εξουσίας.
Δεν γνωρίζω και τόσο καλά τον Κυριάκο Μητσοτάκη . Τον γνώριζα αλλά παρακολούθησα και τις αλλαγές του. Μου είναι πολύ δύσκολο να ακτινογραφήσω τα λάθη του. Υπάρχουν άλλοι, πλέον πεπειραμένοι από εμένα που ΟΤΑΝ θελήσουν, θα μας πουν αυτά που θέλουν και μπορούν για τον Κυριάκο. Όταν ΘΕΛΉΣΟΥΝ. Γιατί τώρα δεν μπορούν. Είναι αρκετά πιεσμένοι από το « εσωτερικό κράτος» που ο πρωθυπουργός έχει …οικοδομήσει σε καίρια σημεία της χώρας μας. Και δεν θα υποκύψω στη φαγούρα που νοιώθω στα χέρια μου να αναφερθώ ΚΑΙ στην Τραγωδία των Τεμπών και σε άλλες τραγωδίες, άλλες κοντά ή μέσα στο νερό, κοντά ή μέσα στη φωτιά , μέσα ή έξω από τα σπίτια των πολιτών, στους ακατάλληλους δρόμους , στα δάση-–υποψήφια θύματα , στα πανέμορφα νησιά μας που έχουν ,μεταβληθεί …. Άντε, δεν λέω τίποτε παραπάνω.
Ξέρετε γιατί; Γιατί μέσα μου έχω μιαν ελπίδα , θέλω να ελπίζω, το βλέπω στα όνειρά μου ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μας αιφνιδιάσει και θα μας παρουσιάσει ένα άλλο πρόσωπο. Το χρειαζόμαστε. Κι αυτός.
12.3.2025
