“ Το γράμμα μιας άγνωστης “ του Στ. Τσβάιχ με την Χάρις Συμεωνίδου

Αγαπημένη μου Χάρις να σε χαιρόμαστε και να φωτίζεις τη ζωή μας με την παρουσία σου πολλά χρονιά!!!

Και δυο λόγια από καρδιάς για την παράστασή σου

Όταν με τις συμμαθήτριές μου στο γυμνάσιο διαβάζαμε το “ Το γράμμα μιας άγνωστης “ του Στ. Τσβάιχ , λιώναμε στο κλάμα . Με σοβαρή επιφύλαξη λοιπόν αντιμετώπισα την πρόσκλησή σου , καθώς φοβήθηκα μήπως τόσα χρόνια μετά , πιθανά να βρεθώ μπροστά σε μία μελό σκηνική παρουσίαση του έργου.

Όμως η καλλιέργεια ,η βαθιά συναισθηματική ευαισθησία , το ταλέντο και πάνω από όλα η αισθητική σου μου χάρισαν και μου ανέδειξαν μία νέα ανάγνωση του έργου. Σε αυτό το εξαιρετικά απαιτητικό θεατρικό είδος που είναι ο μονόλογος , μας καθήλωσες ..

Ερμήνευσες με λιτό , χαμηλώτονο τρόπο τα μεγάλα συναισθήματα: του έρωτα , της πίστης, της αφοσίωσης, της προδοσίας , της απογοήτευσης , τον πόνο της μάνας. Παρουσίασες τόσο διακριτικά τον απολογισμό της ηρωίδας για μια ζωή στο περιθώριο. Η παράστασή σου είχε πολλές αρετές που όλες συνηγόρησαν ώστε να θεωρήσω αυτή την παράσταση ως συλλεκτική.

Η δημιουργική παρουσία του Νίκου Τουλιάτου , η μουσική , το χρώμα του σκηνικού, ο φωτισμός , οι κινήσεις , το βλέμμα .. συγκινήθηκα βαθιά και ξαναέκλαψα αυτή τη φορά στα γεράματα.

Σε ευχαριστώ Χάρις αγαπημένη

Δημοσιογράφος