Μια αξιόλογη έκθεση που σε ταξίδευε στο πρόσφατο παρελθόν με χιούμορ, ανθρωπιά και αλήθειες. Πολλές φορές χαμογέλασα συγκαταβατικά και άλλες φορές γέλασα, όχι μόνο από την εύστροφη ιστορία της γελοιογραφίας που έβλεπα, αλλά και από προσωπικές αναμνήσεις και βιώματα που με φέρναν πίσω σε πολιτικά γεγονότα και κομβικά σημεία της πρόσφατης ιστορίας. Η σάτιρα είναι ευπρόσδεκτη από όλους. Η επανάληψη των γεγονότων είναι οφθαλμοφανή, όμως «έπεσε πολύ νερό στο αυλάκι» αυτά τα 50 χρόνια, αυτή η έκθεση ήταν μια αναδρομή που μας θύμισε το παρελθόν και μας έκανε να αναρωτηθούμε για το μέλλον.
Στον πρόλογό της η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων γράφει στην πρώτη παράγραφο:
«Τα είπε όλα σε δύο γραμμές» Αυτή είναι ταυτόχρονα η πιο συχνή αλλά και η μεγαλύτερη επιβράβευση που ακούει ένας γελοιογράφος για τη δουλειά του: το πασίγνωστο «μια εικόνα χίλιες λέξεις». Πέρα από «ωδή στο λακωνίζειν», αυτό που προσπαθεί να πει η φράση είναι κάτι πολύ ουσιαστικό: ότι αυτές οι «δυο γραμμές» γίνονται καθημερινά η έκφραση της φωνής του αναγνώστη, του πολίτη, του λαού. Γι’ αυτό και οι γελοιογραφίες βρίσκονται πάντα σε κεντρική θέση της εφημερίδας.
Πρόκειται για την 6η ομαδική Έκθεση που διοργάνωσε η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων και όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Λέσχης, Πάνος Μαραγκός, οι πέντε προηγούμενες ήταν θεματικές ενώ αυτή είναι αναδρομική.
67 γελοιογράφοι. Πάνω από 400 γελοιογραφίες. 50 χρόνια αδιάκοπης Δημοκρατίας και αδιάκοπης γελοιογραφικής παραγωγής.
Αυτά είναι τα συστατικά της έκθεσης «H Mεταπολίτευση των Γελοιογράφων»
Η διοργανώσει της έκθεσης έγινε, υπό την αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, με τη στήριξη της Βουλής των Ελλήνων, του Υπουργείου Πολιτισμού, του ΟΠΑΝΔΑ, της ΣΤΑΣΥ και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ.
Οι επιμελητές της έκθεσης, Γιάννης Αντωνόπουλος και Σπύρος Δερβενιώτης, ανθολόγησαν 422 σκίτσα από μια πραγματικά ογκώδη παραγωγή μισού αιώνα πυκνής Ιστορίας και της γελοιογραφικής καταγραφής της.
Μια παραγωγή που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1974, με την πνοή ελευθερίας στον Τύπο που ακολούθησε την πτώση της Χούντας, γιγαντώθηκε σε εποχές άνθησης και πολλαπλασιασμού των εφημερίδων και φτάνει μέχρι τις σημερινές συνθήκες της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, αποτυπώνοντας έτσι και την εξέλιξη της ελληνικής πολιτικής γελοιογραφίας σε επίπεδο τεχνοτροπιών αλλά και θεματολογίας.
Περιλαμβάνονται έργα των:
Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος (ΚΑΓΓ), Γιώργος Ακοκαλίδης (ΑΚΟΚ), Τάσος Αναστασίου, Μπάμπης Αναστασόπουλος, Γιάννης Αντωνόπουλος (John Antono), Ιάκωβος Βάης, Κώστας Βλάχος, Δημήτρης Γεωργοπάλης, Φώτης Γεωργουλάκης, Παναγιώτης Γκιόκας, Κώστας Γρηγοριάδης, Σπύρος Δερβενιώτης, Γιάννης Δερμεντζόγλου, Γιάννης Δράκος (Dranis), Πάνος Zάχαρης, Πέτρος Ζερβός, Νίκος Ζήκος, Χρήστος Ζωίδης, Θεοδόσης, Θύμης, Γιάννης Ιωάννου, Γιάννης Καλαϊτζής, Αντώνης Καλαμάρας, Διογένης Καμένος, Μιχάλης Κουντούρης, Σάκης Κουτσαντάς, Κώστας Κουφογιώργος, Γιάννης Κυριακόπουλος (KYΡ), Γιάννης Λογοθέτης (ΛΟΓΟ), Ηλίας Μακρής-Δελλόγλου, Πάνος Μαραγκός, Παναγιώτης Μήλας, Βασίλης Μητρόπουλος (BAS), Κώστας Μητρόπουλος, Παναγιώτης Μητσομπόνος, Θεόδωρος Μουντζουρίδης, Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ), Αντώνης Νικολόπουλος (Soloup), Δημήτρης Ντούβλης, Έφη Ξένου, Διογένης [Οικονόμου], Σπύρος Ορνεράκης, Βαγγέλης Παπαβασιλείου, Βασίλης Παπαγεωργίου, Γήσης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Παυλίδης, Ανδρέας Πετρουλάκης, Δημήτρης Πετσετίδης, Κωνσταντίνος Ρουγγέρης, Δημήτρης Σάρπης, Νίκος Σιδέρης, Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης, Ηλίας Σκουλάς, Στάθης [Σταυρόπουλος], Κατερίνα Σχοινά, Σωτήρης Τασιόπουλος (Soter), Ηλίας Ταμπακέας (ETC), Μαρία Τζαμπούρα, Χρήστος Τολιάδης, Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (Makis), Πέτρος Τσιολάκης, Παναγιώτης Φλώρος, Γιάννης Χατζάκος, Δημήτρης Χαντζόπουλος, Βαγγέλης Χερουβείμ, Βασίλης Χριστοδούλου, Βάσω Χρυσικάκη.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές!
Εύχομαι και του χρόνου να έχουμε κάτι ανάλογο από την Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων
Φωτογραφία: Ο πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων Πάνος Μαραγκός – Κατερίνα Καράμπελα
