Γράφει η Ξένια Κωνσταντοπούλου- Τσιμπουκτζόγλου
Είδαμε την Κυριακή το Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθηνού.
Η διασκευή είναι του Στρατή Πασχάλη που δηλώνει ότι ” στόχος είναι να μιλήσει το έργο σήμερα… χωρίς να χάσει η ποίηση και η σαιξπηρική ιδιοφυΐα”. Το έργο που γράφτηκε το 1609 (μάλλον) είναι ένα διαχρονικό αριστούργημα που μας γοήτευσε διερευνώντας τα μύχια της ανθρώπινης φύσης και τις συνέπειες της άνευ μέτρου φιλοδοξίας.
Το θέμα της εξουσίας και της προδοσίας διατρέχει όλο το έργο.
Το βασιλιά Λήρ υποδύεται η Μπέττυ Αρβανίτη που απέδειξε για άλλη μια φορά το μεγάλο υποκριτικό της ταλέντο και έδειξε οτι το φύλο του υποκριτή δεν είχε καμία σημασία.Υποδύεται ένα γηραιό βασιλιά που ουδέποτε υπήρξε υπόδειγμα ισορροπίας ή ψυχικής ωριμότητας, που οι αποφάσεις του απειλούσαν την ευημερία και ασφάλεια του κράτους.
Οι μονόλογοί του ένα παραλήρημα. “Είναι το κατάντημα της ηλικίας” παρατηρεί η μια κόρη του και η άλλη προσθέτει ” και στην ακμή του όταν ήταν, πάλι απερίσκεπτα φερόταν”.
Τραγικό το τέλος.
Ελάχιστοι επιβίωσαν και επιστρέφουν στο γύρισμα του μοιραίου τροχού που είναι ο κόσμος. Κλείνοντας δίνω την οπτική του σκηνοθέτη. “Αυτή τη φορά διαβάζω τον Ληρ ως ένα κείμενο για την μοίρα της ανθρωπότητας και την τραγική τροπή της ζωής μας της ίδιας».
Ξένια Κωνσταντοπούλου- Τσιμπουκτζόγλου
2.5.2024
