Είχα την χαρά να παρακολουθήσω την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου στο θέατρο Αλκμήνη ένα εκπληκτικό έργο γραμμένο μεταξύ του 1950-1952 Τα Καμένα λουλούδια στο παρτέρι του Ούγκο Μπέτι στο ζεστό και φιλόξενο θέατρο Αλκμήνη που έχει την δική του ιστορία στα θεατρικά γεγονότα!
Η παράσταση «Καμένα λουλούδια στο παρτέρι» είναι ο τίτλος σε ελεύθερη απόδοση του έργου του Ugo Betti «L’ aiuola bruciata». Το έργο είναι γραμμένο σε μια περίοδο όπου η φασιστική λαίλαπα στην Ευρώπη άρχισε να υποχωρεί, αφήνοντας πίσω τις στάχτες και τον συντηρητισμό του πολέμου, επιδιώκει να μας συστήσει ένα εκ βαθέων πολιτικό δράμα με συνωμοσίες, ψέματα, χειριστικές διαθέσεις, σκληρές αποκαλύψεις και κρίσιμες αποφάσεις ζωής και θανάτου.
Όλα αυτά τα στοιχεία συνθέτουν ένα κλίμα αγωνίας στα όρια του μεταφυσικού θρίλερ σε ένα έργο που μοιάζει να γράφτηκε μόλις χθες.
Η παράσταση είναι τρομακτικά επίκαιρη και την συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους δεν μπόρεσαν να την δουν την προηγούμενη χρονιά!
Τα φώτα χαμηλώνουν. Ο Τζοβάνι καθισμένος σε μια πολυθρόνα ακούει μια απόκοσμη κλασική μουσική βυθισμένος στις σκέψεις του. Μας κοιτάζει αλλά δεν κοιτάζει εμάς. Το βλέμμα του είναι καλά κρυμμένο μέσα στις προσωπικές του σκέψεις. Η πόρτα χτυπάει σαν ένας οιωνός που θα προμηνύσει τα μελλούμενα. Είναι ο Τομάζο, πολιτικός αντιπρόσωπος ενός αντιδραστικού κινήματος που έρχεται να κάνει μια πρόταση-παγίδα στον Τζοβάνι η οποία θα καθορίσει την μοίρα της χώρας του. Μαζί του φέρνει και τον Ροζάριο, τον αντίποδα της φθοράς στην εξουσία που θα επιδιώξει να ρίξει λίγο φως μέσα στο ζόφο που κινούνται τα υπόλοιπα πρόσωπα. Αρχίζει η ιστορία και μαζί αρχίζει μια εσωτερική πάλη των ηρώων. Ένας αγώνας λόγου και κινήσεων σαν παιχνίδι σκακιού που θα κρίνει την τύχη πολλών ανθρώπων μέχρι την αυγή. Ο Λουίζα εμφανίζεται σαν ένα αερικό για να μας κάνει γνωστή την ιστορία του παιδιού που χάθηκε μέσα στο ίδιο σπίτι που συμβαίνουν τα γεγονότα. Ο χρόνος περνάει. Περνάει δραματικά και η αγωνιά κορυφώνεται!
Οι συντελεστές της παράστασης συνέβαλλαν ο καθένας από την δική του καλλιτεχνική ματιά σε ένα άρτιο αποτέλεσμα που δεν ήθελα να τελειώσει στην μιάμιση ώρα που διαρκούσε!
Οι φωτισμοί του Μανώλη Μπράτση ατμοσφαιρικοί, τόνιζαν την χροιά του συναισθηματικού κόσμου των πρωταγωνιστών! Τα κοστούμια και η μουσική κούμπωσαν αρμονικά στο όλο αποτέλεσμα. Η σκηνοθεσία εύστοχα μελετημένη χωρίς να θέλει να εντυπωσιάσει, έδινε φως στην εσωτερικότητα των προσώπων που έρχονταν αντιμέτωποι με ένα απαιτητικό φιλοσοφικό έργο. Κύρια φροντίδα της σκηνοθέτριας Francesca Minutoli ήταν να δουλέψει ουσιαστικά με τους ηθοποιούς της βγάζοντας από μέσα τους την καλύτερη δυναμική τους. Και τα κατάφερε επαινετικά!
Για τους ηθοποιούς της παράστασης:
Όλοι οι ηθοποιοί ήταν ιδανικοί στους ρόλους τους. Κατάφεραν να μας μεταδώσουν τα σκληρά και κάποιες φορές δυσνόητα μηνύματα του έργου, αν και επίκαιρα και σύγχρονα!
Ο Μιχάλης Καλιότσος ως Τζοβάνι ξεχωρίζει με τον ρόλο του πρώην επαναστάτη και πληγωμένου πατέρα. Δημιούργησε έναν εξαίσιο χαρακτήρα στην σκηνή γεμάτο εσωτερικές διακυμάνσεις. Υπέροχος στην σκηνή της αγόρευσης του σαν ένας πρώην πολιτικός ηγέτης γίγαντας και μαζί εύθραυστος και άνθρώπινος που αγωνιά να ανακαλύψει την αλήθεια της ζωής, έχοντας βιώσει την απώλεια του μονάκριβου γιου του. Καταπληκτικός ηθοποιός!
Στην συνέχεια η κυρία Μαρία Μαλταμπέ ως Λουίζα, σύζυγος του Τζοβάνι άγγιζε τις λεπτές χορδές της απώλειας του παιδιού με δεξιοτεχνία. Η σκηνή που φωνάζει τον χαμένο παιδί της σαν να βρισκόταν ακόμη ζωντανός στο σπίτι ήταν ανατριχιαστική! Φοβερά τα εκφραστικά της μέσα! Εξέφρασε θαυμάσια την απώλεια ως μάνα και ως σύζυγος.
Ο Τάσος Αντωνίου ως Τομάζο κατάφερε με την δολιότητα που απαιτούσε ο ρόλος του, ως διεφθαρμένος πολιτικός πρώην συνεργάτης του Τζοβάνι, να γίνει απολαυστικός στον ρόλο του. Χωρίς εξάρσεις με έπεισε με τον τρόπο που χειρίστηκε την διττή υποκριτική περσόνα του.
Ο νεαρός Αλέξανδρος Μαράκης Μπούρκας ταίριαξε στον ρόλο του Ροζάριο που αντιπροσώπευε την ελπίδα της ζωής για το αύριο σαν ένα λουλούδι που αντιστέκεται να καεί στην πυρά του συστήματος.
Συνολικά είδα μια πολύ δυνατή παράσταση συνόλου. Μια καλοδουλεμένη παράσταση ερμηνειών. Οι ηθοποιοί ταίριαζαν θαυμάσια μεταξύ τους όπου η μουσική και ο φωτισμός απογειώνουν το σκηνικό αποτέλεσμα!
Συντελεστές παράστασης :
Συγγραφέας: Ugo Betti
Μετάφραση – Διασκευή: Francesca Minutoli – Τάσος Αντωνίου
Σκηνοθεσία: Francesca Minutoli
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας
Σκηνικά: Κική Μήλιου
Κοστούμια: Μαρία Ντάρμου
Μουσική-ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Αρκομάνης
Επεξεργασία ήχου: Play Recording Studio
Σχεδιασμός φωτισμού: Μανώλης Μπράτσης
Φωτογραφίες – τρέιλερ : Γιώργος Δανόπουλος
Φωτογραφίες παράστασης: Στέλιος Αγγελίδης
Δημιουργία αφίσας : Γιώργος Βαχάρης
Διάρκεια 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Παίζουν:
Μιχάλης Καλιότσος (Τζοβάνι)
Τάσος Αντωνίου (Τομάζο)
Μαρία Μαλταμπέ (Λουίζα)
Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας (Ροζάριο)
Κάθε Τετάρτη στις 18:00 μμ.
Στο Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ
Μη χάσετε αυτή τη παράσταση!!
25.10.2023
