Γεννήθηκα μεγάλωσα και ανατράφηκα με τη μουσική και τους στίχους του “θείου Νιόνιου”.
Η συχνή παρουσία της Τέχνης του στο πατρικό μου σπίτι, υπήρξε σπουδαίο κληροδότημα των γονιών μου προς εμένα.
Μου δίδαξε τη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ιστορία της πατρίδας μου.
Μου έμαθε να σέβομαι τα παραδοσιακά ακούσματα του λαού μου.
Με εκπαίδευσε να στέκομαι σκοπτικά αλλά και με τρυφερότητα απέναντι στον σύγχρονο Έλληνα.
Και, φυσικά, η στάση του Σαββόπουλου απέναντι στα εκάστοτε γεγονότα με έκανε να διαπιστώσω ότι η ελευθερία της σκέψης και την άποψης οφείλει να προσαρμόζεται στις τρέχουσες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και όχι να εγκλωβίζεται στις ουτοπικές επιταγές “ασφυκτικών” ιδεολογιών. ( ή “ασφυκτικών παρεών” γνωστά και ως παρεάκια).
Κι αυτό διότι ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε γνήσια Αριστερός και γνήσια Πατριώτης. Απλώς δεν υπήρξε Στρατευμένος.
Επειδή ήταν βαθιά Δημοκράτης.
Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε μου!
23.10.2025
